Drodzy Rodzice, Uczniowie, Nauczyciele

jeśli potrzebujecie pomocy, rozmowy, nie wiecie jak zachować się w obecnej sytuacji, coś Was niepokoi, bądź chcecie po prostu porozmawiać czy podzielić się swoimi spostrzeżeniami i sukcesami, jestem do Waszej dyspozycji: pedagogzsrozan@wp.pl bądź możecie się ze mną kontaktować za pomocą messengera- chętnie pomogę. 

Poniżej znajdziecie informacje, które w mojej ocenie są godne uwagi i moga stanowić cenne źródło dla Rodziców, Nauczycieli i Uczniów. 

Wszystko kiedyś przeminie...

Pandemia, ograniczenia, zmęczenie, przytłoczenie...

Jeszcze będzie pięknie :) 

 

Informacje dla uczniów

 

25.05.2021r.

 

24.05.2021r.

17.05.2021r.

14.05.2021r.

 

ASERTYWNOŚĆ

 

 Asertywność, to umiejętność pełnego wyrażania siebie w kontaktach z innymi ludźmi. Zachowanie asertywne oznacza bezpośrednie, uczciwe i stanowcze wyrażenie wobec innej osoby swoich uczuć, postaw, opinii i pragnień, w sposób respektujący uczucia, postawy, opinie i pragnienia drugiej osoby. Zachowanie asertywne różni się więc od zachowania agresywnego, oznacza bowiem korzystanie z osobistych praw bez naruszania praw innych osób. Zachowanie asertywne różni się też od zachowania uległego, zakłada bowiem działanie zgodne z własnym interesem oraz stanowczą obronę siebie i swoich praw – bez nieuzasadnionego niepokoju, łagodnie lecz stanowczo Aby zrozumieć, na czym polega różnica między agresją, biernością i asertywnością, warto wiedzieć, jak postawy te wyrażamy słowami.

AGRESJA: Powinieneś... lepiej żebyś... jeśli nie...niedobrze... uważaj...

BIERNOŚĆ: Może... wydaje mi się... gdybyś zechciał... tak mi przykro... zastanawiam się..

 

ASERTYWNOŚĆ: Ja... uważam, że... czuję, że... chcę... weźmy się do... co myślisz o... Psycholog Linda Mahrus określa

12 zachowań, do których masz prawo:

1. Prosić o to, czego chcesz, ale nie wymagać tego.

2. Mieć swoje zdanie i je wyrażać.

3. Postępować nielogicznie i nie uzasadniać tego.

4. Podejmować decyzje i ponosić ich skutki.

5. Nie wiedzieć, nie znać, nie rozumieć.

6. Popełniać błędy.

 7. Odnosić sukcesy.

8. Zmieniać zdanie.

9. Zachować prywatność.

10. Być samotnym i niezależnym.

11. Zdecydować, czy chcesz się angażować w problemy innych ludzi.

12. Zmienić się i korzystać ze swoich praw.

KIEDY UŻYWAĆ ASERTYWNYCH UMIEJETNOŚCI? W zależności:od:  sytuacji: co możemy zyskać w danej sytuacji, co stracić?

miejsca: czy w tym miejscu czujemy się bezpieczni? Czy ma to znaczenie dla nas, naszych bliskich obecnych przy tej sytuacji?

czasu: rozważ swój stan emocjonalny: /odpowiedzieć teraz czy gdy trochę ochłonę?/, najlepiej jednak działać tuz po ujawnieniu problemu.

relacji jaka jest między rozmówcami: w pewnych sytuacjach zachowanie asertywne jest łatwe w innych trudne. O ile bez problemu możemy być asertywni w kontakcie z panią ekspedientką, o tyle inaczej możemy zachować się w relacji z przyjacielem (zaangażowani emocjonalnie), czy dyrektorem (relacje podrzędności, zależności funkcjonalnej).

WYBÓR ZACHOWANIA ZALEŻY OD CIEBIE i od twojej decyzji! Twoje zachowanie to twoja decyzja - ty ponosisz jej skutki.

Asertywna odmowa to stwierdzenie czytelne, bezpośrednie, uczciwe i stanowcze, bez pretensji i usprawiedliwień. Powinno się tam znaleźć słowo „nie” i jasna informacja o tym, jak zamierzamy postąpić.

 Jak konstruktywnie krytykować innych? Œ Bądź konkretny, unikaj ogólników...myślę, że kolor tej garsonki jest dla Ciebie zbyt ciemny... zamiast...źle wyglądasz w tej garsonce... Œ Zauważaj to, co pozytywne...mimo wszystko wolę Ciebie w tym żakiecie ze spodniami... Jeśli możesz zawrzeć autentycznie pozytywna uwagę, zrób to. Œ Wykaż się empatią... zdaję sobie sprawę z tego, że to, co powiem może być dla Pani rozczarowaniem, ale muszę postępować zgodnie z regulaminem.... Œ Zachowaj spokój, panuj nad swoim głosem Œ Krytykuj zachowanie, nie człowieka...zapomniałaś dzisiaj wziąć kluczy a nie...jesteś roztrzepana... Nie mów jaka w ogóle jest dana osoba, lecz co konkretnie zrobiła niewłaściwego. Œ Nie używaj etykiet... to typowe dla Ciebie...

KOMUNIKAT „JA” Główny cel tego komunikatu polega na tym, by poinformować drugą osobę, jakie uczucia wywołuje w nas jej konkretne zachowanie, w celu jego zmiany.

FORMUŁA KOMUNIKATU „JA” Czuję (określić emocję, uczucie)............... kiedy Ty (fakt, konkretne zachowanie)..................... ponieważ (powiedzieć jaki wpływ ma na ciebie to zachowanie). KONSTRUKTYWNE STOPNIOWANIE GNIEWU

KROK I. UDZIELENIE INFORMACJI: Wyraź jasno i wprost swoje życzenie, prośbę

KROK II. WYRAŻENIE EMOCJI: Daj informacje zwrotną związaną z zaistniałą sytuacją, stanowczo określ swoje granice. Wyraź swoje żądanie lub sprzeciw

KROK III. PRZYWOŁANIE ZAPLECZA : Przywołujemy zaplecze z którego możemy (i w razie konieczności chcemy) skorzystać

KROK IV. REALIZACJA ZAPLECZA: Realizujemy to co zapowiedzieliśmy wcześniej.

 

13.05.2021r.

BLOGI PSYCHOLOGICZNE WARTE POLECENIA

Temat psychologii od wielu lat w Internecie nie jest obcy. Interesuje się nią coraz większa grupa ludzi. Dzięki temu powstaje coraz więcej blogów psychologicznych, na których autorzy dzielą się z internautami swoją wiedzą i doświadczeniem. W tym poście przybliżymy Wam kilka portali, które warto odwiedzić w wolnej chwili.

psychologplus.pl

Jest to najchętniej czytany blog psychologicznym w 2020 roku (wg rankingu www.genmed.pl). Marta Kwiatkowska publikuje na nim dużo wartościowych treści z zakresu samorozwoju, podnoszenia wibracji i realizacji założonych celów. Główna tematyka opiera się na psychologii klinicznej i sportu, coachingu biznesu, energoterapii, a także medytacji. Autorka udziela ponadto porad psychologicznych online. Aby podnieść samoświadomość, rozwinąć swój potencjał i kreować świat zgodny ze sobą, warto zajrzeć na blog Marty.

Kobiecy punkt widzenia

Autorka bloga – Anna Witkowska – doradza na podstawie własnego doświadczenia, jak wyjść z depresji, długów czy toksycznej relacji oraz skierować swoje życie na nowe tory. W swoich tekstach podsuwa pomysły na odnalezienie wewnętrznej energii i przekraczanie barier budowanych przez nasz umysł. Skupia się na udzielaniu rad i wskazówek, jak wypracować dobre nawyki.

Blog insidebook

Bloga prowadzą dwie autorki zafascynowane psychologią. Opisują one książki, nie tylko z dziedziny psychologii, ale także szeroko rozumianego rozwoju osobistego. Odnajdują pozycje, które są wartościowe i mogą przydać się w zgłębianiu samego siebie. Dziewczyny odnoszą się także do książek zawierających informacje „zbyt piękne” lub mogących „zbyt wiele obiecywać”. Recenzje są pisane z dwóch punktów widzenia: psychologa i nie-psychologa, czyli osoby niemającej nic wspólnego z tym zawodem. Dzięki temu czytelnicy mają szersze spojrzenie na poszczególne kwestie.

 

11.05.2021r.

W prezentowanym materiale znajdujemy szczegółowy i przejrzysty opis pierwszych etapów rozwoju ontogenetycznego człowieka: od zapłodnienia do narodzin. Publikacja została wzbogacona o doskonale korelujące z tekstem elementy graficzne takie jak rysunki, schematy czy fotografie. Do niektórych fragmentów tekstu dołączono również słownik pojęć z zakresu embriologii umożliwiający uczniowi pełne zrozumienie skomplikowanych procesów i zmian charakterystycznych dla rozwoju prenatalnego człowieka.

1sJnsllCNc3v7946HqeM8KP6bKUB30dM.pdf

10.05.2021r.

„Relax. Take it easy” – czyli o technikach rozładowania napięcia

Stres, napięcie towarzyszy nam niemalże każdego dnia. Bywa, że to właśnie z tego powodu wybuchamy złością lub płaczem. Stres sam w sobie nie jest złym zjawiskiem, w końcu jego głównym zadaniem jest motywowanie nas do działania.

Jednakże życie w długotrwałym napięciu i stanie gotowości może prowadzić do częstych napadów złości, bezsenności, szeregu zaburzeń psychicznych (również depresji), a nawet powodować liczne problemy ze zdrowiem fizycznym (w tym choroby serca czy obniżoną odporność). Nie ulega wątpliwości, że stres jest w stanie przejąć kontrolę nad całym naszym organizmem, dlatego warto nauczyć się radzić sobie z nim w zdrowy sposób.

Znajomość takich sposobów może w szczególności pomóc osobom mającym problem z wybuchami agresji, skłonnością do zachowań autodestrukcyjnych czy też doświadczających stanów lękowych i depresyjnych.

Trening Jacobsona

Jego celem jest wprowadzenie organizmu w stan odprężenia poprzez świadome NAPINANIE i ROZLUŹNIANIE poszczególnych partii mięśniowych. W rezultacie stan napięcia i jego objawy fizyczne znikają lub znacząco się zmniejszają. W praktyce może to oznaczać chociażby wzrost samopoczucia czy ulgę w bólu pleców. Praktykę najlepiej wykonać w pozycji niezmiennej siedzącej lub leżącej i w miarę możliwości z zamkniętymi oczami. Trening można wykonywać samemu w domu, a w Internecie jest dostępnych mnóstwo filmów instruktażowych.

Trening Schultza

Trening składa się z co najmniej dwóch części – FAZY CIĘŻKOŚCI i CIEPŁA. Polegają one kolejno na WYOBRAŻANIU sobie uczucia ciężaru lub ciepła w poszczególnych rejonach ciała. Praktyka wprowadza ciało w stan głębokiej relaksacji. Przyczynia się to również do znacznego odprężenia umysłowego organizmu. Istotne jest wykonywanie praktyki w pozycji komfortowej, umożliwiającej całkowite skupienie na ćwiczeniu, np. leżenie. Materiały dotyczące tego typu relaksacji można znaleźć w sieci.

Joga

Jest to szczególny rodzaj aktywności fizycznej, w którym zaangażowanie umysłu jest równie ważne, co zaangażowanie ciała. Istotne jest całkowite SKUPIENIE na oddechu i wykonywanym ćwiczeniu. Poszczególnym pozycjom musi towarzyszyć równy RYTM ODDECHU oraz skupienie i koncentracja, konieczna do utrzymania równowagi czy też prawidłowego rozciągnięcia mięśni. Joga jest aktywnością, która w ostatnim czasie zyskała szerokie grono fanów, zarówno tych praktykujących samemu w domu, jak i w szkołach jogi.

Ćwiczenia oddechowe

Oddech reguluje pracę całego naszego organizmu i na odwrót. W sytuacjach stresowych często brakuje nam tchu czy też po prostu zaczynamy szybko oddychać. Jest to naturalna reakcja naszego organizmu na stres. Na szczęście można też zadziałać na sam organizm, zmieniając rytm oddechu. Techniki takie jak BO TAU, czy też 7/11 służą właśnie temu. Poprzez skupienie i modyfikację tempa oddychania możemy uspokoić organizm i polepszyć koncentrację. Wystarczy nawet minuta ćwiczeń, by zobaczyć pierwsze efekty.

Ćwiczenia uważności / Medytacja

Trening uważności był przez długi czas niedocenionym środkiem walki z napięciami, a efekty bywają zdumiewające, zaczynając od zmian w strukturze mózgu – hipokamp, czyli część odpowiedzialna za pamięć może się zwiększyć. Istnieje wiele rodzajów medytacji, dlatego każdy może znaleźć coś dla siebie. Są i krótkie, i długie, prowadzone oraz ciche. Łączy je jednak SKUPIENIE NA MIEJSCU I CZASIE, czyli po prostu bycie w danym momencie. Polegają one na nabraniu dystansu do otaczającej rzeczywistości. Dzięki nim jesteśmy w stanie odświeżyć swoje spojrzenie na naszą sytuację życiową i lepiej radzić sobie z natłokami myśli. Oczywiście warto pamiętać, że sztuka bycia tu i teraz jest niezwykle trudna do opanowania, zważywszy na warunki, w którym żyjemy (hałas, gonitwa myśli, ciągłe spieszenie się), jednak mnogość jej pozytywnych efektów mówi sama za siebie. Oprócz poprawy pamięci, medytujący zaznaczają, że dostrzegają u siebie znaczący WZROST SAMOPOCZUCIA oraz SPADEK NAPIĘCIA. Często jest to związane między innymi z faktem, że przy medytacji „uczymy” nasz mózg odpowiednich reakcji i tak np. po praktyce uważności będzie nam łatwiej uniknąć kolejnej sprzeczki czy walczyć z natrętnymi myślami.

Aktywność fizyczna (ogólnie)

Najbardziej konwencjonalny i równocześnie najprostszy sposób na pozbycie się nadmiernego stresu. Mimo, że ruch jest obecnie polecany praktycznie jako antidotum na wszystko, to i tak warto jeszcze raz o nim wspomnieć. Oprócz oczywistego wpływu na stan fizyczny organizmu poprzez rozluźnienie mięśni czy też odwrócenie uwagi od źródła stresu, aktywność fizyczna poprawia również równowagę biochemiczną w organizmie i pozytywnie wpływa na cały stan organizmu, w tym na poziom hormonów czy wytrzymałość.

PODSUMOWANIE

Technik relaksacji jest naprawdę wiele. Najważniejsze jednak to dobrać taką, która najlepiej będzie do nas pasować. Każdy jest inny, nasze reakcje na stres różnią się. Warto nauczyć się je rozpoznawać poprzez zauważenie, jakie myśli, emocje czy objawy fizyczne nam towarzyszą; wszystko po to, by móc lepiej radzić sobie ze stresem. Słuchanie swojego organizmu to kwestia kluczowa, a jednocześnie niezwykle trudna i niedoceniana we współczesnych czasach, tak samo jak odpoczynek, który jest równie istotną potrzebą. Warto o niego zadbać i nie przekładać na jutro.

07.05.2021r.

Czy strach może być sojusznikiem?

Coraz częściej słyszę, że odczuwacie strach. Czy ta emocja towarzyszy również i Tobie?  Czy strach jest nam do czegoś potrzebny? Obejrzyjcie krótki filmik, który wyjaśni Wam, czy warto jest się czegoś bać? Czy strach to jest złą czy dobrą emocją?

Czy strach może być sojusznikiem? - YouTube

Dlaczego strach jest nam potrzebny?

Czy strach to jest złą czy dobrą emocją?

Dlaczego strach jest ważny?
Dlaczego warto wiedzieć, czego dokładnie się boimy?

Strach jest bardzo dobrą emocją, ponieważ informuje i ostrzega nas o niebezpieczeństwie. Całkiem rozsądnie jest się czegoś bać, oznacza to, że nie jesteśmy obojętni wobec pewnych spraw. Ta emocja sprawia, że rozważniej podchodzimy do wielu kwestii życiowych, które porządkujemy w głowie, układamy sobie jakiś plan działania, nie reagujemy pochopnie. I chodź czasem trudno w to uwierzyć, strach nie jest naszym wrogiem, wręcz przeciwnie może nam pomagać w podejmowaniu decyzji. Strachu nie należy jednak ignorować- ponieważ jest on swego rodzaju sygnałem alarmowym, który mówi nam, że jakaś sytuacja może być dla nas niebezpieczna, co skłania nas do poszukiwania metod i sposobów rozwiązywania sytuacji trudnych.

 

 

29,04,2121r.

Przygotujmy się na powrót do nauki stacjonarnej :) 

Minął już ponad rok, odkąd stanęło przed nami wyzwanie, jakim jest zdalna nauka.

Zachęcam Was do zapoznania się z poniższą prezentacją. 

powrot_do_nauki_stacjonarnej..pptx

 

27.04.2021r.

Zachęcam Was do zapoznania się z poniższą prezentacją dotyczacą uzaleznień:  Współczesne uzależnienia młodzieży, ich wpływ na zachowanie i sposoby radzenia sobie z nimi.

prezentacja-uzaleznienia.ppt

26.04.2021r.

 

"W głowie się nie mieści” – o animacji, która uczy nie tylko tych najmłodszych

Film, o którym dzisiaj jest mowa, z pozoru nie odstaje niczym od zwykłej bajki dla dzieci. Jednakże pod warstwą rozrywki kryje się istotny przekaz, a nawet pewna wartość edukacyjna. Ta animacja zyskała rozgłos światowy i zdobyła liczne nagrody, w tym nawet Oscara. Na uwagę zasługuje przede wszystkim wartość merytoryczna, ponieważ film porusza tematy zdrowia psychicznego i rozwoju psychospołecznego dziecka. Warto dodać, że w procesie powstawania filmu uczestniczyli liczni psychologowie, na bieżąco sprawdzający zgodność informacji ukazanych w filmie z obecnym stanem wiedzy naukowej.

Główną bohaterką filmu jest Riley – jedenastoletnia dziewczynka, której świat zmienia się diametralnie po przeprowadzce do nowego miejsca. Riley musi odnaleźć się w nowej sytuacji, na nowo ułożyć swoje życie. Widz przygląda się tej sytuacji z dwóch perspektyw, obserwując wydarzenia, w których uczestniczy Riley oraz to, co w tym czasie dzieje się w jej głowie – tam właśnie dowodzenie sprawują emocje. Widzimy zależności między nimi i to, jak wpływają na zachowanie. Taki sposób opowiedzenia historii jest z pewnością niezwykle oryginalny.

Najważniejszym problem poruszonym przez film jest depresja dziecięca oraz możliwości jej rozwoju. Riley, czyli główna bohaterka, czuje się zagubiona po tym, jak w krótkim czasie całe jej życie uległo zmianie. Warto zauważyć, że przeprowadzka tak naprawdę jest metaforą wkraczania dziecka w trudny i wymagający etap dorastania, podczas którego wiele dotychczasowych schematów funkcjonowania zostaje podważonych.

Należy do nich chociażby dotychczasowy sposób myślenia czy zwykła rutyna tygodniowa. Wywołuje to w dziecku przygniatające poczucie niepokoju i niestabilności, a reakcją obronną organizmu staje się – zgodnie z powiedzeniem „najlepszą obroną jest atak” – reagowanie złością. Stąd też Riley staje się bardziej drażliwa. Towarzyszą jej częste wybuchy gniewu, za którymi ukrywa swoje ogromne cierpienie.

Przykładem takiej sytuacji jest rozmowa Riley, tęskniącej za swoją dawną przyjaciółką, w trakcie której jednak okazuje złość z powodu tego, że ta poznała nowych przyjaciół. Za tą reakcją kryje się zwykły smutek z powodu niemożności dzielenia wspólnych momentów z tak ważną dla siebie osobą, lęk przed utratą przyjaźni. Warto pamiętać, że właśnie drażliwość (przypominająca niekiedy nastoletni bunt) może być jednym z objawów depresji, a tłumienie emocji i nieradzenie sobie z nimi może prowadzić m.in. do stanu niebezpiecznej obojętności, kiedy to dziecko traci nawet chęci do życia, co zostało ukazane w filmie.

Animacja porusza również inne istotne kwestie, np. rolę prawidłowych relacji w rodzinie. Riley znajduje się w bardzo wymagającej sytuacji – nie otrzymuje niestety odpowiedniego wsparcia emocjonalnego ze strony rodziców. Jako dziecko ma zaburzone poczucie bezpieczeństwa. Rodzice jenak zakładają z góry, ze jest silna i sobie poradzi. Dlatego też nie poświęcają jej wystarczającej ilości uwagi, aby rozumieć to, co przeżywa. Dodatkowo są niezadowoleni z jej opryskliwych odpowiedzi i z tego, że nie chce już bawić się z nimi w taki sam sposób, jak kiedy była mała, co skutkuje pogorszeniem się stanu dziewczynki.

Emocje, które w sensie dosłownym stały się bohaterami filmu, odgrywają bardzo istotną rolę w życiu protagonistki. Tak jak to przyjęło się w psychologii, istnieje pięć emocji: radość, złość, wstręt, lęk i smutek. Każda z nich jest tak samo ważna, ponieważ informuje nas o naszych potrzebach. Dotyczy to również smutku, który niestety zarówno w filmie, jak i w prawdziwym życiu jest często niechciany. Jednak on również powinien mieć miejsce w naszym życiu, ponieważ niekiedy potrafi nawet zdziałać cuda. Rolą smutku jest przede wszystkim pobudzenie człowieka do refleksji o niezaspokojonych potrzebach.

„W głowie się nie mieści” to film, który warto obejrzeć całą rodziną. Zalecamy również całą rodziną o nim porozmawiać! W końcu, nie bez powodu jego analiza używana jest w procesach terapeutycznych oraz w celach psychoedukacyjnych przez psychoterapeutów i psychologów na całym świecie. Prosty i przystępny sposób ukazania tak ważnej tematyki może pomóc lepiej zrozumieć te zagadnienia zarówno nastolatkom starającym się poznać siebie lepiej, jak i dorosłym, którzy próbują w jak najlepszy sposób towarzyszyć w tej podróży swoim dzieciom.

 

23.04.2021r.

Empatia

 

Czym jest empatia?

https://www.youtube.com/watch?v=Jj9NAjtY8pg

 

 

Gdzie kryje się empatia?

https://www.youtube.com/watch?v=4843hJVDmcA&t=38s

 

 

Test na temat empatii J

https://wordwall.net/pl/resource/11052535/religia/empatia

 

 

Coś dla rozluźnienia J

W głowie się nie mieści- empatia

https://www.youtube.com/watch?v=hxiCmfFZmvs

 

 

 

 

22.04.2021r. 

 

 

 

20.04.2021r.

HEJT

Jak doświadczenie hejtu wpływa na jego ofiarę?

Powszechnie wiadomo, że hejt to zjawisko, którego konsekwencje są widoczne na wielu płaszczyznach. Jednak o ich skali wciąż mówi się za mało.

Doświadczenie hejtu może ZABURZYĆ FUNKCJONOWANIE poszkodowanego na wiele sposób – nawet takich, z których on sam może nie zdawać sobie sprawy. Stąd też wiedza o możliwych skutkach hejtu może pozwolić skrzywdzonym lepiej zrozumieć siebie i to, co się z nimi dzieje, a tym, którzy o hejcie tylko słyszeli lub go stosują, lepiej zrozumieć to, z czym takie osoby muszą się mierzyć.

Jednym z obszarów, na których skutki hejtu są szczególnie widoczne, jest ŻYCIE SPOŁECZNE. Ofiara hejtu bardzo często doświadcza wielu TRUDNOŚCI w funkcjonowaniu w RELACJACH. Boi się je rozpocząć lub się w nie zaangażować. Wynika to bezpośrednio z obawy o bycie zranionym lub odrzuconym. Wykształca się to u osób dotkniętych hejtem niezwykle często, jest naturalną reakcją organizmu na traumatyczne doświadczenie. Niekiedy w takich przypadkach dochodzi nawet do WYCOFANIA społecznego lub SAMOIZOLACJI. Takie zachowania są mechanizmami obronnymi, aby ochronić się przed ponownym cierpieniem.

Inną kwestią, którą warto poruszyć, jest zdrowie psychiczne osób z doświadczeniem hejtu. Bycie ofiarą hejtu znacznie podwyższa ryzyko zachorowania na ZABURZENIA LĘKOWE i/lub DEPRESYJNE. W wielu przypadkach obserwuje się również przewlekłe obniżenie samopoczucia, które może być nawet związane z DYSTYMIĄ, czyli rodzajem depresji charakteryzującym się przewlekłym przebiegiem. Powodów dla takiego stanu jest wiele.

Przede wszystkim osoby, które w przeszłości zmagały się z hejtem, często CZUJĄ SIĘ NIEWYSTARCZAJĄCE lub mają wyraźnie OBNIŻONĄ SAMOOCENĘ. Niektórzy, próbując poradzić sobie z tymi odczuciami, popadają w różne FORMY UZALEŻNIEŃ, w tym pracoholizm, ponieważ starają się znaleźć sposób, by udowodnić sobie i innym, że są wartościowi lub też uciec od trudnej rzeczywistości, z którą muszą się mierzyć. Niestety właśnie tego typu ucieczką stają się również dla wielu ZACHOWANIA AUTOAGRESYWNE, mogące przerodzić się niekiedy w plany samobójcze.

Osoby hejtowane borykają się często z przytłaczającym poczuciem niższości, czują ogromny WSTYD oraz BRAK SATYSFAKCJI z własnego życia. W epoce mediów społecznościowych taka sytuacja może prowadzić do obsesyjnej ZAZDROŚCI, ponieważ ofiary hejtu często, śledząc życie czy to swoich znajomych, czy też osób publicznych, nieustannie próbują IM DORÓWNAĆ, stać się tacy, jak oni.

Wszystko po to, żeby odbudować POCZUCIE WŁASNEJ WARTOŚCI. Jednak jest to nieodpowiednia droga do polepszenia sytuacji osoby dotkniętej hejtem. Jej negatywnym skutkiem bywa często OBSESYJNA ZAZDROŚĆ, prowadząca nawet do hejtu. Ten stosunkowo prosty mechanizm w końcu szerzy nienawiść (dosłownie). Sytuacja, w której ofiara hejtu sama staje się hejterem, nie jest rzadka, ponieważ organizm ludzki bardzo często działa zgodnie z zasadą NAJLEPSZĄ OBRONĄ JEST ATAK. Dlatego też osoba pokrzywdzona często podejmuje nieracjonalne decyzje tylko po to, by uniknąć ewentualnego ponownego cierpienia.

Niestety LICZBA OSÓB dotkniętych hejtem wciąż ROŚNIE. Wynika to z wielu złożonych czynników, takich jak chociażby wspomniana wyżej NISKA SAMOOCENA. Ważne jest, by nauczyć się sobie radzić z takim hejtem i wywoływanymi przez niego emocjami.

Kluczowa jest więc psychoedukacja, a szczególnie EDUKACJA EMOCJONALNA, ponieważ tylko wtedy, gdy nauczymy się rozumieć i rozpoznawać nasze emocje, będziemy w stanie lepiej zabezpieczyć się przed hejtem oraz pomóc w tym innym.

 

19.04.2021 r.

 

HEJT

Przyczyny hejtu

Hejt w Internecie może stać się powodem wycofania i izolacji danej osoby. Może mieć duży wpływ na rozwój zaburzeń depresyjnych. A jakie są przyczyny hejtu?

Przyczyną może być zwyczajna zazdrość, np. o cudzy sukces, wygląd, pieniądze czy sławę. Z tego też powodu bardzo często hejtowane są różne osoby publiczne i celebryci. W tym przypadku hejt bierze się z niezadowolenia z własnego życia prywatnego czy kariery zawodowej.

Część negatywnych komentarzy ma też swoje źródło w odmiennym światopoglądzie, często widać je zresztą na różnych stronach związanych chociażby z polityką. Hejt powodują także wszelkiego rodzaju stereotypy oraz uprzedzenia wobec osób o innym kolorze skóry, narodowości lub orientacji seksualnej.

Choć może to zabrzmieć dosyć dziwnie, dla niektórych osób pisanie negatywnych i pełnych nienawiści treści w Internecie jest swego rodzaju ulgą, sposobem na odreagowanie. Często wynika to z ich własnych problemów i negatywnych doświadczeń. Hejt wywołuje w nich pewne poczucie siły. Absolutnie nie oznacza to, że hejter jest osobą zupełnie nieczułą i okrutną wobec innych. Chodzi tu bardziej o nieodpowiednie rozwiązanie jego kłopotu.

Jednym z powodów, dla których hejt w Internecie jest tak rozwinięty, jest fakt, że duża część obraźliwych i nienawistnych komentarzy jest pisana anonimowo, przez co osoba hejtująca czuje się bezpiecznie i nie bierze pod uwagę konsekwencji, zarówno dla siebie, jak i innych.

 

Hejt a krytyka. Jak krytykować i przyjmować krytykę?

„Krytyka, jak deszcz, powinna być na tyle delikatna, aby pobudzić człowieka do rozwoju, nie niszcząc jego korzeni” - Frank Clark

Czy krytyka jest w ogóle potrzebna?

OWSZEM, JEST! Myślimy, że tylko utrudnia nam życie, a jednak tylko ona sprawia, że się poprawiamy i stajemy lepsi w tym, co robimy. Ocenianie naszego postępowania w pracy i w domu nie jest takie złe, jak myślimy. To sposób na sukces i osiąganie lepszych wyników. Gdy krytykujemy, chcemy wpłynąć pozytywnie na osobę, bo zależy nam, by pracowała lepiej. Nie chodzi o bezmyślne krytykowanie, ale tylko takie, które oprócz pokazywania niedoskonałości, podkreśla także zalety.

Jak przyjmować krytykę?

Nie zachowuj się, jakbyś musiał(a) się bronić przed napaścią, nie wykłócaj się, nie kontratakuj rozmówcy własną krytyką.

Zadaj dodatkowe pytania, aby uzyskać większą jasność i precyzję w przedmiocie krytyki.

Znajdź w tym, co usłyszałeś/aś coś, z czym możesz się zgodzić i przeformułuj krytykę na bardziej bezpośrednią.

Zaproponuj możliwy do przyjęcia kompromis. Polega to na zaproponowaniu takiej zmiany w zachowaniu, która byłaby adekwatna do wyrażonej krytyki i jednocześnie uwzględniałaby twoje potrzeby.

Odrzuć nieuzasadnioną krytykę. Zdarza się, że krytyka jest niesprawiedliwa. W takiej sytuacji ważne jest, by odrzucić ją w sposób uprzejmy, lecz stanowczy - tak, żeby nie poniżyć drugiej osoby.

Jak krytykować?

„Mądra krytyka oświeca, głupia gasi”

Nie krytykować osoby, ale konkretne zachowanie. Pokazać sytuację, która wymaga dopracowania. Nie mówić: „jesteś beznadziejny i leniwy”. Zamiast tego pokazać moment, w którym ktoś wykazał się brakiem pomysłów czy leniwym zachowaniem.

Krytykować z umiarem i po „fali krytycznej” pochwalić za dobre zachowanie. Krytykować i chwalić, aby nasze słowa miały wpływ na to, co dana osoba robi. Nie krytykować też od razu wszystkiego, bo na jedną osobę to zdecydowanie za dużo.

 

16.04.2021r.

 

Czym jest stres i dlaczego w ogóle się stresujemy?

 

Sam w sobie stres jest całkowicie normalną, psychologicznofizyczną reakcją organizmu na... życie. Tak jest, stresujemy się po prostu codziennymi sprawami – nieważne, czy są one błahe, czy bardzo dokuczliwie. Stres pojawia się, gdy czujemy presję i stopniowo tracimy nad nią kontrolę, niejako jej ulegamy, a co za tym idzie – zaczynamy się właśnie stresować. Podczas gdy stres, jako naturalna i logiczna reakcja organizmu, która uruchamia mechanizm „walcz lub uciekaj” potrafi być pożyteczna (nagły wyrzut adrenaliny skutkuje zwiększonymi zdolnościami motorycznymi, co może przecież pomóc w walce lub właśnie ucieczce) to jego nadmiar może być już dużym problemem. Po prostu każdy z nas ma swój limit odporności psychicznej.

Wszelkie symptomy kojarzone ze stresem, czyli przyspieszona akcja serca, zaburzenia trawienia, a nawet problemy z odpornością – są właśnie efektem działania mechanizmu, który mówi nam: „walcz lub uciekaj”. „Wyhodowany” przez nas stres może wpędzić w problemy natury psychologicznej/ psychicznej – nerwicę czy depresję.

Jakie są przyczyny stresu?

Dzieci szczególnie narażone są na stres przy zmianie szkoły, rozwodzie rodziców, czy np. utracie domowego zwierzaka. Doskonale to uczucie znają Ci z Was, którzy mieli takiego towarzysza. Z pojęciem stresu związane jest zagadnienie tzw. stresorów. Są to czynniki (zazwyczaj natury zewnętrznej), które warunkują, czy nasz stres „mieści się w normie” (jest chwilowy i szybko mija), czy jednak już możemy w pełni mówić o sobie, że jesteśmy ofiarami przetrwałego stresu. Gdy mija zagrożenie, które wywołało u nas stres, organizm rozpoczyna stabilizować poziom hormonów do normalnego, czyli adaptuje się do nowej, już bezpiecznej, sytuacji. Taki stres jest całkowicie powszechny i nie da się go uniknąć, gdyż po prostu wiąże się z wypadkami, jakie zachodzą w naszym życiu.

Stres ma także „radosne” oblicze Kończąc naświetlanie zagadnienia stresu musimy wspomnieć, iż często ma on także... pozytywne podłoże. Dokładnie tak! Uzyskanie dobrej oceny na forum klasy/szkoły, pochwała podczas apelu, wycieczka szkolna, wyjazd z rodzicami – wszystkie te wydarzenia niosą radość, ale uruchamiają ten sam mechanizmstres (bo nie wiadomo jak zaregować na nową sytuację). Mając powyższe na myśli, postarajmy się spojrzeć na zagadnienie stresu nieco łagodniejszym okiem. Wychodzi na to, że wcale nie jest on zależny od naszego widzimisię – to po prostu nasze przystosowanie genetyczne, które pozwala nam stawiać czoła wyzwaniom, na jakie ludzkość napotykała na drodze swojego rozwoju. No a poza tym, po co się niepotrzebnie denerwować. Więc kiedy stoicie sobie na przystanku i zaczynacie się irytować, że autobus ma spóźnienie, przywołajcie w pamięci poniższe, jakże celne, stwierdzenie wielkiego pisarza:

Denerwować się to mścić się na własnym zdrowiu za głupotę innych.

15.04.2021r.

Fobia społeczna – coś więcej niż nieśmiałość

Fobia społeczna (inaczej: lęk społeczny) to rodzaj zaburzenia lękowego, który powoduje u chorego szereg zmian w funkcjonowaniu zarówno na obszarze życia społecznego, jak i zdrowia fizycznego i psychicznego. Fobii społecznej nie należy mylić ani z nieśmiałością (cecha osobowości związana z odczuwaniem ŁAGODNYCH stanów lęku podczas sytuacji społecznych), ani z introwersją (cecha osobowości związana z preferowaniem bez towarzyskiej formy spędzania czasu).

Lęk społeczny to CHOROBA, która powinna być leczona jak każda inna, a brak zrozumienia jej charakteru może prowadzić do dramatycznych skutków. Fobia społeczna jest TRZECIM najczęściej diagnozowanym zaburzeniem psychicznym (po depresji i uzależnieniu od alkoholu). Co więcej, u chorych bardzo często obserwuje się wystąpienie objawów charakterystycznych dla innych typów zaburzeń lękowych, a nawet dla zaburzeń depresyjnych. Czasami to właśnie fobia społeczna jest przyczyną depresji lub odwrotnie.

Istotnym czynnikiem, który może wskazywać na fobię społeczną, jest nasilenie się DYSKOMFORTU FIZYCZNEGO podczas sytuacji społecznych. Do jego objawów należą chociażby kołatania serca, wzmożone pocenie, zawroty głowy czy drżenie. Do tego dochodzi często również napięcie fizyczne i związany z nim skurcz mięśni, który może powodować mdłości, ucisk w gardle czy w żołądku, a nawet parcie na pęcherz czy problemy z oddychaniem. U chorującego na fobię społeczną takie objawy są wywoływane przez STRES związany z jakąś sytuacją społeczną.

Warto zaznaczyć tutaj, że reakcja organizmu jest głęboko niewspółmierna do wydarzenia. Oznacza to, że chorzy obserwują u siebie wyżej wymienione objawy nie tylko w chwili rozmowy kwalifikacyjnej czy wystąpienia publicznego, ale również podczas z pozoru zwyczajnych czynności, takich jak jedzenie w miejscu publicznym czy też robienie zakupów w sklepie.

Oprócz szeregu objawów fizycznych, lęk społeczny powoduje również wiele patologicznych reakcji psychicznych, np. występowanie przytłaczających natłoków myśli czy też zaburzonej wizji rzeczywistości (często chorzy mają nieustanne wrażenie bycia obserwowanymi).

Niestety chorzy często nie są w stanie racjonalnie podejść do swoich objawów; umniejszają je lub bagatelizują. Jednak warto pamiętać, że głównym wyznacznikiem choroby jest samopoczucie chorego, a każde zauważalne pogorszenie w funkcjonowaniu społecznym może być powodem do chociażby krótkiej konsultacji ze specjalistą, który pomoże określić charakter problemu i jego ewentualną przyczynę.

Fobia społeczna może mieć różne źródła, a dodatkowe często są one mieszane. Najczęściej podłożami choroby są czynniki neurobiologiczne (zaburzenia funkcjonowania układu nerwowego w tym mózgu) i środowiskowe (chociażby stosowany przez rodziców model wychowania).

Lęk społeczny jest zaburzeniem psychicznym, które leczy się w zależności od przebiegu i charakteru objawów. Najczęściej stosowanymi metodami leczenia są psychoterapia i leczenie farmakologiczne, w zależności od decyzji lekarza psychiatry.

Nieleczone zaburzenie wiąże się z wysokim ryzykiem nasilenia objawów i/lub wystąpienia innych. W skrajnych przypadkach osoby cierpiące na fobię społeczną doświadczają znacznego wycofania z życia społecznego czy nawet myśli samobójczych. Fobia społeczna jest chorobą LECZONĄ, a po terapii pacjenci wracają do normalnego, zdrowego życia.

13.04.2021r.

Zaburzenia odżywiania

Anoreksja i bulimia

Zachęcam Was do zapoznaia się z poniższą prezentacją: anoreksja-i-bulimia.pdf

9 prawd zaburzeń odżywiania

1. 1. Wiele osób z zaburzeniami wygląda zdrowo choć w istocie są bardzo chorzy
2. 2. Rodziny nie są winne chorobie, ale mogą stanowić najlepszych sprzymierzeńców dla pacjentów i terapeutów w procesie leczenia
3. 3. Rozpoznanie zaburzeń jedzenia jest kryzysem zdrowotnym zakłócającym życie osobiste i rodzinne
4. 4. Zaburzenia jedzenia to nie kaprys czy wybór, ale poważne choroby o biologicznym podłożu
5. 5. Zaburzenia dotykają ludzi niezależnie od płci, wieku, rasy, pochodzenia etnicznego, kształtów ciała i wagi, orientacji seksualnej i statutu społeczno-ekonomicznego
6. 6. Zaburzenia odżywiania związane są z większym ryzykiem samobójstw i powikłań zdrowotnych
7. 7. Geny i środowisko odrywają istotną rolę w zachorowaniu na zaburzenia odżywiania
8. 8. Na podstawie samych genów nie możemy przewidzieć u kogo wystąpią zaburzenia jedzenia
9. 9. Pełne wyleczenie jest możliwe. Ważne jest wczesne wykrycie i wdrożenie odpowiedniego postępowania

 

12.04.2021r.

PROGRAM PROFILAKTYKI CZERNIAKA

Nowotwory złośliwe skóry należą do najliczniejszej grupy nowotworów złośliwych u ludzi rasy białej. Zajmują od kilkunastu lat 5-te miejsce na liście największych problemów onkologicznych. Należą do nich:

• nowotwory nabłonkowe (raki) - wśród nich najczęściej występują: * raki podstawnokomórkowe, * raki płaskonabłonkowe,
• nowotwory rozwijające się z melanocytów (czerniaki), 
• inne rzadkie nowotwory nienabłonkowe.

Raki skóry rozwijają się pod wpływem uszkadzającego działania promieniowania słonecznego (ultrafioletowego), czynników chemicznych. Stąd najbardziej narażoną grupą są osoby pracujące w ekspozycji na niekorzystne czynniki atmosferyczne (światło słoneczne) i chemiczne: rolnicy, pracownicy branży budowlanej i drogowej. Nowotwory, głównie SCC, rozwijają się stosunkowo powoli, na podłożu degeneracyjnych zmian skórnych i stanów przedrakowych (np. leukoplakia, dermatozy zawodowe, nie gojące się owrzodzenia).

 

Zgodnie z zapisami map potrzeb zdrowotnych - mapa w zakresie onkologii dla Polski (w tym dokumencie nie uwzględniano nieczerniakowych nowotworów złośliwych skóry) dostępna pod adresem http://www.mapypotrzebzdrowotnych.mz.gov.pl/mapy-potrzeb-zdrowotnych-dokumenty/ w latach 2010 - 2012 w Polsce leczono 13,5 tys. pacjentów z czerniakiem, z czego 12 świadczeniodawców hospitalizowało więcej niż 2% pacjentów w skali kraju. Łącznie tych 12 świadczeniodawców hospitalizowało około 45% wszystkich pacjentów z czerniakiem. Zdecydowanie najwięcej pacjentów z tym nowotworem (ponad 1,2 tys.) leczono w Centrum Onkologii - Instytucie im. Marii Skłodowskiej-Curie w Warszawie. 

Wśród nowotworów skóry:

1 Największą grupę stanowią raki podstawnokomórkowe (łac. carcinoma basocellulare, basal cell carcinoma -BCC). Pochodzą z komórek warstwy podstawnej naskórka lub pochewki mieszków włosowych. Stanowi on ok. ¾ wszystkich nowotworów złośliwych na skórze, przy czym najczęściej występuje w rejonie głowy i szyi, zwłaszcza powyżej linii łączącej kąciki ust z przewodami słuchowymi zewnętrznymi (75% - 86%).

2. Raki płaskonabłonkowe, zwane kolczystokomórkowymi (łac. carcinoma planoepitheliale, carcinoma spinocellulare, squamous cell carcinoma - SCC) są drugą co do częstości grupą nowotworów skóry. Stanowi on ok. 15% - 20% ogółu nowotworów złośliwych skóry. Najczęściej występuje na odsłoniętych okolicach ciała np. twarzy, plecach, kończynach, wardze. Rośnie agresywniej niż rak podstawnokomórkowy, daje przerzuty do węzłów chłonnych oraz przerzuty odległe.

3.W ramach nowotworów skóry uwagę należy zwrócić na Czerniaka, zwany też czerniakiem złośliwym (łac. melanoma malignum) – nowotwór złośliwy skóry, błon śluzowych lub błony naczyniowejoka wywodzący się z melanocytów. Stanowi od 5% do 7% nowotworów złośliwych skóry człowieka. Czerniak przed 40. rokiem życia jest rzadki, szczyt zachorowań przypada na siódmą i ósmą dekadę życia.

Najczęściej pojawia się na skórze niezmienionej, choć może powstać w obrębie znamion barwnikowych. Rozpoznanie należy potwierdzić za pomocą badania histopatologicznego. Rokowanie zależy od histologicznej złośliwości guza, zaawansowania miejscowego i ogólnego. Zmiany w obrębie znamienia, budzące niepokój onkologiczny, są określane jako reguła ABCDE - Freidmana i Rigela

• A – asymetria (ang. asymetry) - zmiana kształtu znamienia z okrągłej na niesymetryczną
• B – brzegi, granica (ang. border) - nierówne, postrzępione brzegi znamienia,
• C- czerwony, czarny lub niejednorodny kolor (ang. colour) zmiana w zabarwieniu znamienia: ściemnienie, rozjaśnienie, różne kolory w obrębie tego samego znamienia,
• D - duży rozmiar, średnica znamienia (ang. diameter) - ocenie powinny być poddane wszelkie znamiona o wielkości powyżej 6 mm,
• E - ewolucja (ang. evolving over time) - postępujące zmiany zachodzące w znamieniu.
• Zaproponowano rozbudowanie tej reguły, które jest szczególnie pomocne w odniesieniu do czerniaka guzowatego (ang. nodular melanoma -NM):
• E - uniesiony (ang. elevated) - uniesiony ponad powierzchnie skóry,
• F - twardy (ang. firm) - twardy w dotyku,
• G - rozwój, rośnięcie (ang. growing) – szybki wzrost w ciągu kilku tygodni lub miesięcy.

 

Więcej informacji możecie się dowiedzieć wchodząc na stronę: https://www.akademiaczerniaka.pl/

09.04.2021 r. 

 

 

 

08.04.2021 r. 

Chcecie z kimś pogadać, ale nie wiecie, jak zagadaćNa PogadajmyoStudiach.pl to prosteRejestrujecie się, szukacie studenta, z którym chcecie porozmawiać, zapisujecie się na wybrany termin

Brzmi łatwo

Sprawdźcie sami

https://pogadajmyostudiach.pl/

 

Wielkiej Nocy czas nadchodzi, cały dzień się każdy głodzi. By móc jutro o poranku siąść za stołem przy śniadanku. Zjeść kosz cały z jajeczkami, zającami i kaczkami. A już następnego ranka wiadrem wody zlać baranka! :)

Najserdeczniejsze życzenia zdrowych, radosnych,  spokojnych Świąt Wielkiej Nocy,  radości dla uczniów, rodziców i nauczycieli  Niech nadchodzące Święta będą czasem serdecznych spotkań w gronie rodziny.

 

30.03.2021r.

W ostatnim czasie wiele z Was ma problemy z motywacją, nawałem nauki i zadań. Zachęcam do zapoznania się z poniższym  plikiem: ZARZĄDZANIE CZASEM JAK DZIAŁAĆ EFEKTYWNIEJ I CZUĆ SIĘ BARDZIEJ SPEŁNIONYM.

Zarzadzanie_czasem.pdf

29.03.2021r.

Test badania perspektyw zawodowych:

https://copomaturze.lazarski.pl/

 

Kompetencjometr- test predyspozycji zawodowych:

http://kompetencjometr.mlodziwlodzi.pl/

 

 

ZNAJDŹ KIERUNKI STUDIÓW, UCZELNIE, SZKOŁY WYŻSZE, WYDZIAŁY:

http://www.uczelnie.info.pl/

 

 

 

https://www.uczelnie.net/

 

 

 

 

26.03.2021 r.

Coraz częściej mówi się o tym, że granica pomiędzy tym, co jest „off-line”, a „on-line” zanika. Eksperci dowodzą, że internet systematycznie modyfikuje nasze społeczno-psychologiczne funkcjonowanie, że się w nim zatracamy, zapominamy, że to wprawdzie genialne narzędzie do zdobywania i selekcjonowania informacji i nabywania nowej wiedzy oraz rozmaitych umiejętności, ale to "tylko” narzędzie.

Owszem, bez niego, szczególnie teraz byłoby nam niezmiernie trudno (czy to w ogóle byłoby możliwe?) funkcjonować, ale czy czasem się nie zatraciliśmy i nie zapomnieliśmy, że w realu czekają na nas nasi najbliżsi? Często stęsknieni, potrzebujący kontaktu face to face, (nie)zwyczajnej komunikacji?

Już dawno temu udowodniono, że relacje na odległość nie działają jednak tak dobrze, jak te, gdzie zachodzi bezpośredni kontakt z drugim człowiekiem i spotkanie człowieka z człowiekiem. O tym mówił nie tylko Tolkien, ale też Martin Buber, dla którego ważna była wspólnota i relacja Ja-Ty, czy Emmanuel Levinas, który pisał o epifanii twarzy.

Jeśli spotykamy innego i patrzymy mu w twarz, a ta twarz krzyczy “porozmawiaj ze mną, wysłuchaj mnie”, to nasze nastawienie i postawa się zmienia. Widzimy drugiego człowieka, obserwujemy jego gesty, mimikę, często rozpoznajemy emocje i uczucia.

Via (Olivia) czyli starsza siostra Auggiego z “Cudownego chłopca”, który jest zresztą bohaterem jednego z rodziałów "Szkoły bohaterek i bohaterów", pragnęła “tylko” bliskości, bycia wysłuchaną i poczucia, że jest dla kogoś ważna…

źródło: szkolabohaterekibohaterow

 

 

25.03.2021r.

Jeżeli czegoś się bardzo boimy, obawiamy, przed czymś stresujemy, musimy to prostu nazwać I zaakceptować. Kluczowe jest to, co mówi mądrość konfucjańska: “Jeżeli chcesz coś rozciągnąć, musisz coś ścisnąć, a jeżeli chcesz coś ścisnąć, to musisz to rozciągnąć.”

Kiedy więc do naszych drzwi puka lęk, stres czy smutek, otwórzmy mu drzwi i serdecznie go przywitajmy. Niech się rozsiądzie wygodnie w naszym fotelu. Niech się rozgości w naszym domu. Zmierzmy się z nim i wypowiedzmy głośno to, czego się boimy, obawiamy, co powoduje nasz smutek czy wstyd. A nawet pójdźmy o krok dalej i wyobraźmy sobie, to co się stanie. Wyobraźmy sobie najczarniejszy scenariusz i najgorsze z możliwych rozwiązań. Wtedy paradoksalnie będzie nam łatwiej.

Możemy też zapisywać swoje emocje w pamiętniku albo dzienniku lub mówić do siebie na głos o tym, co czujemy. Jeśli czujemy złość, lęk czy gniew, warto coś z tym zrobić. Wyrzucić z siebie, ale nie krzywdzić przy tym siebie lub innych. Aktywność fizyczna i wszelki ruch jest tu bardzo wskazany.

Emocje ostrzegają przed różnymi rzeczami. Ktoś nam kiedyś powiedział, że tak naprawdę nie płaczą ludzie słabi. Płaczą Ci, co zbyt długo musieli być silni.

Zmierzenie się z nieprzyjemnymi emocjami to akt prawdziwej odwagi. Badania pokazują, że najlepiej uczymy się w sytuacjach granicznych. Tych trudnych i ekstremalnych.

Uczmy się więc teraz.

Nie zwlekajmy.

 

23.03.2021 r.

 

22.03.2021 r.

 

19.03.2021 r.

 

 

 

 

Trwa Światowy Tydzień Mózgu - święto mające na celu popularyzację wiedzy o mózgu i jego działaniu.

Jak działa mózg?

Mózg odpowiada za funkcjonowanie całego naszego organizmu.

To dzięki niemu jesteśmy w stanie przeżyć każdy kolejny dzień.

Powoduje, że czujemy, myślimy, mówimy i widzimy. To dzięki niemu podejmujemy decyzje.

 

15.03.2021 r. Rozpoczyna się Światowy Tydzień Mózgu! W tym roku inicjatywa odbywa się od 15 do 20 marca. To coroczna akcja edukacyjna, która ma na celu popularyzację wiedzy o funkcjonowaniu mózgu. Z tej okazji wiele ośrodków naukowych w Polsce organizuje spotkania online z popularyzatorami nauki i naukowcami. Familiada szarych komórek, czy teleturniej mózgowych ciekawostek to tylko niektóre z propozycji, w których można wziąć udział. 

https://www.gov.pl/web/edukacja-i-nauka/wez-udzial-w-tygodniu-mozgu-i-poznaj-tajemnice-umyslu

Tydzień Mózgu

Światowy Tydzień Mózgu lub po prostu Tydzień Mózgu (ang. Brain Awareness Week) to globalna kampania mająca na celu popularyzowanie badań nad mózgiem, a także zwiększanie świadomości społecznej na temat postępów i korzyści z badań mózgu. Pierwszy Tydzień Mózgu odbył się w 1996 roku w Stanach Zjednoczonych, a udział w nim wzięło zaledwie 160 organizacji. Od tej pory, przez 25 lat istnienia programu, program zyskał ponad 7 tys. partnerów w 117 krajach świata. W Polsce Tydzień Mózgu obchodzony jest od 1999 roku.

 

 

18.03.2021 r.

 

 

 

16.03.2021r.

Uzależnienie od alkoholu 

Uzależnienie od alkoholu dotyka bardzo wielu ludzi. Jak wiadomo z nałogu wyjść bardzo ciężko i zazwyczaj terapia wymaga głębszego sięgnięcia do kieszeni, dlatego zamiast leczyć lepiej zapobiegać.

W dobie rozwoju technologii, nieustającego pędu, społecznej rywalizacji, wątleniu więzi społecznych i pokus dnia codziennego, zagrożenie w postaci uzależnień behawioralnych i substancyjnych jest coraz większe. 

12 proc. Polaków nadużywa alkoholu

Według ostatnich wyliczeń Ministerstwa Zdrowia w Polsce żyje ok. 600 tys. alkoholików. Jednak osób, które przyznają się do nadużywania alkoholu jest znacznie więcej – to aż 12 proc. Polaków!

Z kolei z badań przeprowadzonych w Kanadzie w ramach miesiąca profilaktyki alkoholowej wynika, że 83% Kanadyjczyków nadużywających alkohol nie otrzymało od rodziny bądź znajomych żadnej pomocy…

Najnowsze dane potwierdzają, jak istotna w walce z nałogiem staje się profilaktyka. Ta jednak jest lekceważona, a osoby mające problem bardzo często muszą radzić sobie na własną rękę.

Bądź świadomy – zapobiegaj!

Uzależnienie od alkoholu to poważny problem, dlatego należy ograniczyć jego spożycie. Ponadto warto zainteresować się problemami osoby, która z nim się boryka. Zarówno wsparcie, jak i wysoka świadomość skutków nadużywania alkoholu to najskuteczniejsze metody w profilaktyce uzależnienia od alkoholu.

15.03.2021 r.

Savoir-vivre jeszcze nie umarł

Powitanie i poznawanie nowych osób

* Poznając nową osobę, należy uścisnąć jej dłoń mocnym, zdecydowanym ruchem, patrząc jej jednocześnie w oczy. Zestawienie tych gestów sugeruje, że nie mamy wobec poznawanej osoby żadnych złych zamiarów.

* Witając się z osobą, której nie znamy, a tym bardziej, jeśli jest ona od nas starsza, nie powinniśmy używać wyrazów należących do slangu, np. elo, siema. Możemy niepotrzebnie zniechęcić do siebie osobę, z którą się witamy, ponieważ nie znamy jej i jej przyzwyczajeń. Kiedy zajdzie potrzeba powiedzenia czegoś  w chwili powitania, wystarczy powiedzieć „witam” czy „dzień dobry”.

* Jeśli wchodzimy do jakiegoś pomieszczenia czy podchodzimy do grupy ludzi, my witamy się z nimi pierwsi. Natomiast jeżeli spotykamy kogoś to   zasadą jest, że kłania się osoba młodsza starszej, mężczyzna – kobiecie, a  podwładny – przełożonemu. Jeśli chodzi o podawanie dłoni, wyciągnąć rękę powinna osoba  o wyższym statusie (np. pracodawca do pracownika) lub, jeśli witają się osoby różnej płci, kobieta do mężczyzny.

* Pamiętajmy, aby nigdy: nie podawać ręki przez stół, nie potrząsać długo ręką, nie podawać ręki w toalecie, nie podawać brudnej lub mokrej ręki, mężczyźni nie pomijali kobiet przy podawaniu dłoni.

* Często jest tak, że jesteśmy w sytuacji, w której musimy kogoś komuś przedstawić. Wtedy pamiętajmy o tym, że osobie starszej przedstawiamy młodszą, a mężczyzn przedstawiamy kobietom. Przedstawiamy daną osobę z pełnego imienia i nazwiska. Warto też dodać kilka słów o przedstawianej osobie, np. skąd się znamy, czym się zajmuje itd.

Telefonowanie

* Nie dzwonimy do znajomych przed godziną 8.00 rano i po godzinie 21.00. Wyjątek stanowią jedynie bardzo ważne sprawy.

* Jeśli korzystamy z czyjegoś telefonu, a w szczególności jeśli robimy to regularnie, powinniśmy zwrócić danej osobie zbliżony koszt wykonanych przez nas połączeń.

* Unikajmy długich rozmów telefonicznych w  miejscach publicznych. Osoby otaczające nas niekoniecznie chcą słyszeć naszą rozmowę. Szczególnie ważne jest to w środkach komunikacji miejskiej czy budynkach, gdzie nie możemy oddalić się od grupy ludzi. Nie przeciągajmy rozmów, nie poruszajmy tematów intymnych i nie mówmy głośno.

* Zawsze miej wyciszony telefon. Głupio będzie, jeśli zacznie dzwonić w środku seansu filmowego lub w trakcie lekcji, prawda?

* Jeśli odbierasz telefon, będąc w towarzystwie, nie rozmawiaj zbyt długo. To irytuje Twoich znajomych, zresztą oni na pewno nie mają ochoty wsłuchiwać się w Twoje rozmowy.

Ubiór

* Podstawowa zasada brzmi: pamiętaj, aby nieodpowiednim ubiorem nie zwracać uwagi otoczenia i, co gorsza, nie wzbudzać niesmaku.

* Nie nosimy przesadnie dużych dekoltów, nawet jeśli jest bardzo gorąco. Być może dla mężczyzn panie z dużymi dekoltami wyglądają kusząco, jednak jest to po prostu niesmaczne. To samo tyczy się króciutkich spódniczek i spodenek.

* Pamiętajmy, że strój powinien być dobrany do naszego wieku i wyglądu. Starsza kobieta wygląda komicznie w ubraniach dla nastolatki, tak jak nastolatka wygląda nieco komicznie w ubraniach dla kobiety w średnim wieku.

* Ubierzmy się stosownie do tego, co mamy zamiar robić. Jeśli idziemy na dłuższy spacer, to jasne, że nie ubierzemy 10 cm szpilek, a do teatru nie ubierzemy dresów czy wynoszonych sztruksów.

Prezenty

* Nie należy kupować zbyt drogich prezentów, ponieważ nie zawsze osoba przyjmująca prezent będzie miała możliwość „zrewanżowania się”. Wtedy poczuje się zażenowana. Oczywiście dla jednej osoby „drogi” oznacza prezent za 20 zł, dla drugiego to 100 zł, więc tę granicę każdy z nas powinien ustalić samodzielnie.

* Przyjmując prezent, powinniśmy za niego podziękować i koniecznie rozpakować przy gościach.

Zaproszenia i przyjęcia

* Gości na nasze przyjęcie powinniśmy zapraszać z dwu – trzytygodniowym wyprzedzeniem, aby mieli czas przygotować się do przyjęcia.

* Aby uniknąć niezręcznych sytuacji, nie zapraszajmy jednocześnie: dwóch par, które się nie lubią; ludzi starszych i młodzieży, ponieważ jedni będą drugich razić i nudzić; osób, które mają wyraźnie przeciwstawne poglądy, ponieważ może wywiązać się ostra dyskusja; kilku fachowców w jednej dziedzinie, ponieważ może wywiązać się rozmowa, z której reszta gości nic nie będzie rozumiała.

* Gospodarze mają obowiązek przywitać gości. Muszą być ostatecznie przygotowani do przyjęcia i nie mogą zostawić gości nawet na krótko.

* Jeżeli zapraszamy gości na wizytę, zarówno zdejmowanie przez nich samych butów w przedpokoju jak i zmuszanie ich do zdjęcia butów jest absolutnie niedopuszczalne.  Jeżeli idziesz do koleżanki lub kolegi, aby spędzić razem czas to dobrym obyczajem jest  zabranie swojego domowego obuwia.

* Jeśli to my jesteśmy zaproszeni gdziekolwiek, nie powinniśmy się spóźniać.

Przepuszczanie kobiet przodem

* Jeśli w środkach lokomocji nie jest tłoczno, kobieta wsiada np. do autobusu pierwsza, mężczyzna natomiast idzie za nią, pomagając jej wsiąść. Inna sytuacja jest przy wychodzeniu. Mężczyzna wychodzi pierwszy, torując drogę kobiecie.

* Kiedy wchodzimy po schodach, kobieta idzie przodem. Kiedy schodzimy, to mężczyzna idzie przodem, kobieta zaś za nim.  W obydwu przypadkach mężczyzna chroni kobietę przed upadkiem.

* Kiedy wchodzimy do jakiegoś pomieszczenia, mężczyzna zawsze przepuszcza kobietę w drzwiach. Wyjątkiem jest restauracja, kawiarnia, gdzie to mężczyzna wchodzi pierwszy. Należy pamiętać, że z każdego pomieszczenia osoby wychodzące zawsze mają pierwszeństwo, niezależnie od tego czy wychodzi kobieta, czy mężczyzna.

Żucie gumy

* Żucie gumy w towarzystwie stanowi przejaw braku kultury i wyraża nasz lekceważący i arogancki stosunek do naszego rozmówcy, więc czynność tę powinniśmy wykonywać tylko na osobności.

* Wykręcanie się tym, że żujemy gumę dla zdrowia naszych zębów, jest zupełnie bezsensowne. Myjemy zęby też dla ich ochrony, ale nie robimy tego na ulicy, prawda?

Zachowanie w autokarze

* W autobusach rejsowych zajmujemy zawsze miejsce, które figuruje na naszym bilecie (chyba, że są jeszcze wolne miejsca, wtedy możemy się przesiąść).

* Nie powinniśmy się spóźniać, czy jeśli chodzi o porę wyjazdu, czy o przystanek na trasie. To my mamy czekać na kierowcę, nie on na nas z włączonym silnikiem i gotowy do jazdy.

* Kiedy ktoś obok nas siedzi, nie rozpychamy się i nie wiercimy. Nie rozmawiamy głośno przez telefon ani nie zagadujemy innych pasażerów, jeśli wyraźnie nie mają na to ochoty.

* Nie jemy potraw o mocnym zapachu.

* Wchodząc do autokaru, witamy się ogólnym pozdrowieniem.

Zachowanie w kościele

* Do kościoła nie chodzimy w dresach, stroju plażowym czy stroju na trening. Ubranie powinno być schludne, czyste, nie wywołujące zgorszenia i niewyzywające.

* Starajmy nie spóźniać się na mszę czy inne nabożeństwo. Jeśli już nam się to zdarzy, nie starajmy się nie zwracać na siebie uwagi.

* Pamiętajmy, że teren kościoła nie zaczyna się za jego drzwiami. Zaczyna się już w po przekroczeniu bramy czy furtki do niego. Zatem, kiedy już wejdziemy na „kościelne podwórko”, nie śmiejmy się głośno, nie krzyczmy, nie opowiadajmy dowcipów – słowem, zachowujmy się godnie. Tym bardziej tyczy się to samego wnętrza kościoła.

* Jeśli mamy niespodziewany, gwałtowny i długotrwały napad kaszlu opuśćmy kościół.

* W kościele nie żujemy gumy ani nie jemy niczego. Jeśli to konieczne, możemy napić się wody (jeśli mamy np. tendencję do słabnięcia) lub przyjąć niezbędne leki.

Co nas kompromituje?

* Używanie  wulgarnych przekleństw.

* Opisywanie swojego lub cudzego życia w języku wulgarnym.

* Noszenie skarpetek do sandałów.

* Siedzenie w pomieszczeniu zamkniętym lub ogródku restauracji czy kawiarni w ciemnych okularach.

* Jedzenie w miejscach, w których nie powinno się nigdy jeść, np. na wykładzie, w kościele, w sali teatralnej.

* Jedzenie i picie w restauracji i kawiarni tego, co się tam nie kupiło.

* Głośne rozmowy, takie, które słyszą inni w miejscach publicznych – np. w kościele, restauracji, hotelu, pociągu, autobusie, teatrze itd.

* Głośny śmiech w miejscach publicznych.

* Komentowanie mankamentów fizycznych, wad i uchybień  u innych.

Mam nadzieję, że powyższy mini poradnik sprawi, że chociaż niektórzy z nas zaczną zwracać uwagę na to, jak zachowują się w miejscach publicznych czy   w towarzystwie. Jeśli zastosujemy się do podstawowych zasad savoir vivre’u, sprawimy, że nie tylko nasze życie codzienne stanie się lepsze, lecz również umilimy to życie osobom z naszego otoczenia, których często nawet nie znamy.

 

12.03.2021 r.

 

11.03.2021 r.

"Jak mówić żeby nas słuchano ?" - Prof. Jerzy Bralczyk

https://www.youtube.com/watch?v=TG4ZAGnlPOY

Profesor Jerzy Bralczyk wygłosił wykład pt. "Jak mówić, żeby nas słuchano?”. Było to ostatnie w ramach cyklu „Wielkie pytania w nauce”, organizowanego przez Wyższą Szkołę Informatyki i Zarządzania w Rzeszowie we współpracy z Tygodnikiem Powszechnym.

POKAŻ WIĘCEJ

09.03.2021 r.

 

08.03.2021 r.

 

 

05.03.2021 r.

SPOSOBY NA RELAKSACJĘ

Przeżywanie życia w pełni oznacza doświadczania całej palety emocji. Od pobudzenia, radości, zadowolenia po silny ból sprowokowany trudnymi sytuacjami lub przewlekłym stresem. Organizm człowieka ma naturalną zdolność do samoregulacji i za pomocą wypracowanych mechanizmów powraca do równowagi. Jednak w przypadku długotrwałego stresu i mocnych przeciążeń równowaga ta zostaje zachwiana, a naturalna zdolność regeneracji zanika. Oznacza to, że stajemy się podatni na traumę lub zaburzenia. Holistyczna praca z ciałem, umysłem i duchem skutkuje wewnętrzną siłą i chroni nasze zdrowie. Dlatego praca z różnymi technikami relaksacji jest dla nas bezcenna.

Droga życiowa człowieka zależy od trzech czynników: tego, jak radzi on sobie z wyzwaniami, jak chroni słabe punkty i jak zwiększa swoje zasoby. Czynniki te związane są z trzema rzeczami: ze światem otaczającym człowieka, z jego ciałem oraz z jego umysłem.

Biorąc pod uwagę wszystkie te przestrzenie, poszukajmy narzędzi, które wykorzystamy w sytuacjach słabej kondycji psychicznej. Czyli wtedy, kiedy przychodzi moment wyczerpania, a codzienność nas przytłacza. Są takie chwile, kiedy nie żyjemy w pełni, nie doświadczamy – a jedynie skupiamy się na przetrwaniu.

Długotrwałe bodźce stresogenne pochłaniają nasze wewnętrzne zasoby, co prowadzi do przeciążenia układu nerwowego i włączenia trybu alarmu. Nasza wydajność maleje, osłabione są również procesy poznawcze. Dzisiaj bardziej niż kiedykolwiek musimy dbać o te rezerwy energii, a spokojna gotowość do akceptacji stale pojawiających się zmian czyni nasze życie po prostu lżejszym.

„Zaniepokojony umysł nie może istnieć w zrelaksowanym ciele” /Edmund Jacobson/

Każda emocja i stres zapisane są w ciele. Mogą powodować napięcie, a często ból. Większość chorób ma podłoże emocjonalne. Stres, niepokój i przewlekły lęk prowokują ciało do przyjmowania pewnej postawy obronnej. Usztywnienie ciała to przede wszystkim skutek zestresowanego umysł. O schematach zawieszenia emocji w ciele traktuje światowej sławy psychiatra, twórca analizy bioenergetycznej, Alexander Lowen. On też mówi, że ciało człowieka nosi w sobie historię doświadczeń i nieprzepracowanych emocji.

Stres (silne bodźce) - napięcie ciała - ból/choroba (somatyka)

Pracując z umysłem i emocjami, niwelujemy stres, odpuszczamy napięcie i rozluźniamy ciało. Dostępność narzędzi i technik relaksacji jest ogromna. Począwszy od uśmiechu, po długi proces terapii. Techniki relaksacji mają wiele do zaoferowania w zakresie ponownej integracji ciała i umysłu. Dlatego warto odkryć swoją drogę do uwolnienia blokad i ponownego rozbudzenia życiowej radości.

Techniki relaksacji - włącz wytchnienie

ZATRZYMAJ SIĘ W CISZY!!! Czasami wystarczy 10 minut, aby zresetować układ nerwowy. Znajdź miejsce, gdzie możesz „złapać siebie”. Skieruj uwagę do wnętrza i trwaj w ciszy i bezruchu. Wyłącz telefon, komunikatory i inne rozpraszacze. Doświadczaj tej ciszy i pozwól, by myśli swobodnie przepływały. Bez oceny, krytyki, nadmiernej uwagi… To Twoja chwila na złapanie dystansu i poczucie kontroli nad własnymi emocjami. To pierwsza próba złapania kontaktu z samym sobą. W ciszy znajdziesz odpowiedzi na swoje wątpliwości. To niedocenione źródło mocy.

Każdy akt kreatywności powinien być poprzedzony chwilą ciszy. Praktyka pokazuje, że w ciszy często można doświadczyć powstawania zupełnie nowych idei i myśli, które potem przybierają ostateczną formę w naszych umysłach.

ODDECH – źródło życia i oczyszczenia. Zastrzyk energetyczny dostępny zawsze i wszędzie. Jest też impulsem subtelnego poruszenia zablokowanych w ciele treści. Aby oddech przyniósł dobroczynny skutek, musi być głęboki, przeponowy, brany bez pośpiechu. Obserwujemy, co dzieje się w ciele. Oddychamy na tyle intensywnie, żeby uruchomić nerw błędny, będący najszybszym reduktorem stresu. Obniży to poziom kortyzolu w organizmie, dzięki czemu łatwiej będzie nam podejmować racjonalne działania.

Wyprostuj plecy, maksymalnie wydłuż kręgosłup, zmobilizuj ciało przez niewielkie napięcie. Połóż dłonie w talii, wyczuj dolne żebra i skieruj powietrze na dłonie. Świadomie wydłużaj wydech i poczuj, jak klatka piersiowa oraz żebra delikatnie się rozszerzają. Przedłużony wydech pobudza przywspółczulną część układu nerwowego, generując w ciele rozluźnienie. Z każdym oddechem powinna pojawiać się ulga i odpuszczenie.

Jak złapać drugi oddech? Odpowiedzią jest uważność

Uważność to doświadczanie siebie tu i teraz. Możemy żyć w szalonym tempie i robić wszystko z uważnością: widzieć, słyszeć, doceniać każdą chwilę. Innymi słowy chodzi o przestawienie się z trybu „było” i „będzie” na tryb „jest” i doświadczanie teraźniejszości w pełni. Przyglądaj się swoim reakcjom i codziennym czynnościom. Za uwagą pójdzie Twoja energia.

DZIENNIK UWAŻNOŚCI – doskonałe narzędzie do pracy z natłokiem myśli. Po prostu pisz. Ujawniaj myśli bez konkretnych celów. Istnieje w nas twórcza energia, którą można pobudzić poprzez pisanie. Pisane słowa są pewną formą oczyszczenia i będą wywoływać zmiany. Pisanie prowokuje zwolnienie tempa, co jest szczególnie cenne, bo jeśli umysł jest zbyt aktywny, to tak, jakby go wcale nie było.

Codziennie rano lub wieczorem wygospodaruj 15 minut na przelanie na papier myśli, wrażeń, lęków. Efekt szybko w postaci pełnego zrozumienia swoich potrzeb czy większej samokontroli pojawi się bardzo. Dziennik to bardzo dobre podłoże do rozwoju naszego potencjału.

MEDYTACJA – skutecznie wycisza stałą aktywność umysłu, pozwala złapać oddech, wypełnić się wartością. Możesz medytować poprzez modlitwę, afirmację, muzykę, ruch, taniec, kontakt ze sztuką czy naturą. Korzystaj z wszystkiego, co Ci służy i jest źródłem zasilenia Twoich pokładów energii. Kiedyś medytowano patrząc w ogień, lepiąc garnki, podczas spaceru. Dzisiaj niewiele się zmieniło. Twoją medytacją może być poranna kawa, domowe spa, przygotowywanie posiłków. Poszukaj własnego ukojenia i źródła zasilenia. Medytacja daje poczucie ochrony i wznosi ponad materialny byt. To moment oderwania od trosk codzienności, ale również chwila wglądu w siebie.

Uwolnij myśli i zmysły

MENTALNY DETOKS to powrót do korzeni. Żyjemy w kulturze ciągłej stymulacji technologicznej. Aby złapać poczucie wewnętrznej równowagi, odetnij zasilacze. Przez jeden dzień zrezygnuj z telefonu, telewizji czy Internetu. Przekonasz się, jak wiele niepokoju i presji płynie właśnie stamtąd. Jak wiele energii wydatkujemy w sposób niezauważalny, np. na przeglądanie social media i obserwowanie życia innych ludzi. Zarządzaj własną energią mądrze. Wyloguj się na moment – świat poczeka na Ciebie.

PRZESTRZEŃ RELAKSU – stwórz dla siebie miejsce, gdzie poczujesz się absolutnie bezpiecznie i komfortowo. Rozpieszczaj swoje zmysły. Zapal świeczki, rozpyl ulubione zapachy, uporządkuj przestrzeń, włącz relaksacyjną muzykę. W pracy z ciałem oddziałujemy na wszystkie zmysły. Zawracaj uwagę, gdy się napinasz. Świadomie rozluźniaj szczękę, twarz, ramiona, brzuch, w końcu – całe ciało. Weź kąpiel, poczytaj dobrą książkę lub zobacz film. Rób więcej tego, co daje Ci radość. Jeśli potrafisz, graj na instrumentach lub po prostu śpiewaj.

Naucz się myśleć inaczej

AFIRMACJA/WIZUALIZACJA – Słowa mają moc, a ich energia nie gaśnie, nawet gdy ucichną. Możesz opracować pozytywne afirmacje dla każdego obszaru życia. Praktyka i powtarzalność czynią z nich ważne narzędzie do pracy z negatywnym myśleniem. Ich moc podnosi wibracje i trwale zmienia nasze podejście. Wybieraj mądre słowa, które zbudują w Tobie poczucie własnej wartości.

„Jesteś tym w co wierzysz „ / Oprah Winfrey/

PRAKTYKA WDZIĘCZNOŚCI – Łap chwile, które sprawiają, że się uśmiechasz. Wracaj do prostoty, ukrytej w małych radościach codzienności: przytuleniu, krzyku dzieci, smaku zupy. Odpuszczaj gniew i złość. Energia wojny zawsze pozostawia blizny – niszczy, zbiera ofiary w postaci wyczerpania. Odpuszczaj nadmierny perfekcjonizm i wszystkie powinności, które blokują Twoją spontaniczność.

Szukaj silnych ludzi, którzy pomogą Ci zrobić pierwszy krok. A reszta jest w Twoich rękach. Wdzięczność rozkwita w atmosferze bezpieczeństwa i samoakceptacji.

Zadbaj o ciało

ZASILAJ SIĘ NATURĄ – W NIEJ JEST CAŁA MAGIA WSZECHŚWIATA. Zabieramy ze świata tylko to, co nas pobudza i pozwala się wzmocnić. Gdy docenisz pozytywne aspekty życia i poczujesz wdzięczność, możesz odczuć fizyczną zmianę w ciele. Ciało oddycha, a w raz z oddechem przepływa energia. Dzięki neuroplastyczności mózgu mamy gotowość na kolejne dobre doświadczenie. To działa jak magnes.

RUCH – to naturalna forma wyrażania siebie. Skuteczne źródło uwalniania napięcia i wyzwalania emocji. Każda forma aktywności rozwija nasze zasoby odporności psychofizycznej. Ruch kształtuje ciało i siłę umysłu. Pobudza endorfiny i moc ze środka. Trening, który pozwala Ci doświadczyć oddechu i odreagowania, to dobry trening. Wybierz przestrzeń aktywności, która najbardziej Ci odpowiada. To może być spacer, pływanie, fitness, yoga, sporty ekstremalne. Jeśli potrzebujesz energii ognia, zastanów się skąd ją czerpać. Aktywność powinna być źródłem radości oraz inspiracji.

Techniki relaksacyjne i wszystkie małe kroki w drodze do siebie mają transformującą moc. Zacznij od siebie i mikrokroków: wdech… wydech… wyluzuj…

 

04.03.2021 r.

Uzależnienie od internetu 

Korzystając z Internetu, musisz sobie zdawać sprawę z zagrożeń, jakie mogą pojawić się podczas korzystania z jego usług. Jednym z nich jest uzależnienie od Internetu, które może dotyczyć także i ciebie.
Zastanów się czy:

• ktoś z twoich znajomych mówił ci, że za długo przesiadujesz przy komputerze?

• podejmowałeś próby ograniczania korzystania z Internetu?

• rezygnujesz ze spotkań z przyjaciółmi, aby być dłużej w sieci?

• odczuwasz potrzebę coraz dłuższego przebywania w sieci?

• zdarza ci się spędzać w Internecie więcej czasu niż planowałeś wcześniej?

• ryzykujesz zerwanie kontaktów z przyjacielem, tylko dlatego, że spędzasz dużo czasu w sieci?

Każda pozytywna odpowiedź udzielona na powyższe pytania powinna być dla ciebie ostrzeżeniem, które mówi, że musisz ograniczyć korzystanie z Internetu. Poszukaj innych sposobów spędzania wolnego czasu. Spróbuj utworzyć plan dnia, w którym czas korzystania z Internetu, będzie dokładnie określony.

Zapamiętaj!

• Zbyt częste korzystanie z Internetu może spowodować uzależnienie od niego. W rezultacie możesz zaniedbać naukę i zrezygnować ze swoich dotychczasowych przyjaźni.

• Zainstaluj na komputerze program antywirusowy.

• Stosuj trudne do odgadnięcia hasła.

• W związku z zagrożeniami w sieci bądź ostrożny i nie podawaj wszystkich informacji o sobie oraz nie wysyłaj swoich zdjęć.

• Podczas przeglądania stron internetowych możesz spotkać się z próbami nawiązania kontaktu z  tobą przez osobę podającą się za kogoś innego.

• Jeśli jesteś w niebezpieczeństwie ,zadzwoń pod numer 116 111 - jest to telefon zaufania dla dzieci i młodzieży.

 

 

02.03.2021 r.

Jak wybrać zawód?

Jakie kroki należałoby podjąć, aby umiejętnie i jak najlepiej wybrać drogę zawodową w przyszłości? Bardzo ważne jest, aby poznać swoje mocne i słabe strony, swoje cechy osobowości i swoje predyspozycje zawodowe. Nie wszystkie zdolności znane są od razu. Twoje zainteresowania i pasje pojawiają się w trakcie nauki czy spotkań z ciekawymi ludźmi. Pewne umiejętności można też wykształcić w działaniu, podczas zajęć pozalekcyjnych czy w ramach kół zainteresowań. Należy zatem nauczyć się kierować sobą, rozwijać swoje zdolności i szukać działań, w których można się wykazać.

Pierwszy krok do wyboru zawodu, to poznanie samego siebie oraz zapoznanie się z rodzajami zawodów i ich charakterystykami. Na początku dobrze jest zastanowić się i odpowiedzieć sobie na podstawowe pytania, na przykład takie jak te:

• „Jakie są moje mocne i słabe strony?”
• „Jakie mam zainteresowania i uzdolnienia?”
• „Czy najlepiej uczysz się i zapamiętujesz słuchając innych, patrząc czy wykonując jakieś ćwiczenia?”
• „Lubisz pracować w grupie czy indywidualnie?”
• „Wolisz sam podejmować decyzję czy chętnie radzisz się innych?”
• „Jaki charakter pracy Cię interesuje (praca fizyczna/umysłowa)?”
• „Jakie są Twoje wartości? Co jest dla Ciebie ważne?”

Aby odpowiedzieć na te i inne pytania, które pomogą w rozpoznaniu Twoich predyspozycji zawodowych warto przejrzeć materiały na stronach:

http://zawodowe.info/test-predyspozycji-zawodowych

.Kwestionariusz ankietowy zawodowych predyspozycji.

http://www.interklasa.pl/portal/index/web?webURL=/portal/dokumenty/doradztwo_testy/zawodowe_predyspozycje.htm      

Wiedzę o zawodach możesz także uzyskać na stronach internetowych:

http://doradztwo.ore.edu.pl/filmy-o-zawodach/

Tabela zawodów  

Pomocna w wyborze przyszłego zawodu może być poniższa tabela, w której wymienione zostały przykładowe typy i podtypy zawodów oraz wymagania, jakie stawiane są kandydatom do danego zawodu. Warto, analizując zawartości tabeli zwrócić uwagę na to, jakie zawody są teraz – na tym etapie nauki – atrakcyjne czy ciekawe dla dziecka. Tabela może okazać się pomocna w określeniu preferencji zawodowych gimnazjalisty (skłonności człowieka do wykonywania określonych czynności, posługiwania się specjalistycznymi narzędziami pracy w danym środowisku zawodowym). Zawody, jakie wykonują ludzie, można najogólniej podzielić na zawody związane z: techniką, przyrodą, ludźmi, wizerunkiem artystycznymi i danymi .

Należy także pomyśleć w jakim środowisku chcecie pracować (np. fabryka, biuro, praca na powietrzu) oraz jakie czynności chcielibyście wykonywać (obsługa maszyn, pomoc ludziom, opieka nad zwierzętami i przyrodą, praca z danymi, prowadzenie prac badawczych, zarządzanie biznesem, działalność społeczna czy artystyczna, itp.)

LP.	Typy i podtypy   zawodów	Zawody danego typu	Wymagania (zadania   zawodowe; zdolności psychofizyczne) stawiane   w tym zawodzie człowiekowi
1.	człowiek- technika	np. elektryk, naukowiec, kierowca,	np. zdolności manualne, zdolności techniczne, logiczne myślenie, wytrwałość
2.	człowiek- przyroda	np. mikrobiolog, weterynarz, leśnik, agronom	np. spostrzegawczość, zdolność orientowania się w warunkach ekstremalnych, odporność, wytrzymałość na brak komfortu
3.	człowiek- człowiek	np. nauczyciel, sprzedawca, lekarz, policjant, fryzjer	np. odpowiedzialność, umiejętność nawiązywania kontaktów z innymi, duża wrażliwość społeczna
4.	człowiek- wizerunek artystyczny	np. aktor, malarz, muzyk, pisarz	np. ekspresyjność, kreatywność, bogata wyobraźnia, oryginalność
5	człowiek- dane	np. informatyk, makler giełdowy, ekonomista, księgowy	np. logiczne myślenie, opanowanie, wytrwałość, ambicja, pewność siebie, zdolności arytmetyczne

                                

 

01.03.2021 r.

 

STRES – WRÓG CZY PRZYJACIEL?

Każdy z nas niejednokrotnie doświadczył stresu w większym lub mniejszym natężeniu. Na świecie nie ma chyba człowieka, który nie odczuwał stresu. Problem stresu dotyczy każdego człowieka, niezależnie od kraju pochodzenia czy kultur. Dotyczy on tak samo dorosłych jak i dzieci.

Czym jest stres i jak sobie z nim radzić? Czy jest on naszym wrogiem czy przyjacielem?

W dzisiejszym poście postaram się odpowiedzieć na te pytania.

Zacznijmy od wyjaśnienia samego pojęcia stresu.

Stresmożna najprościej zdefiniować jako fizjologiczną reakcję organizmu na zagrażające wydarzenia.  Czyli stres to odpowiedźnaszego ciała na wydarzenia, które zakłócają jego równowagę, obciążają lub przekraczają nasze zdolności do skutecznego poradzenia sobie. Wydarzenia zakłócające określamy jako stresory. Ich źródło może być zarówno fizyczne (np. choroby, hałas, przeludnienie, katastrofy naturalne) jak i społeczne (np. sprawdzian, egzamin,  brak zatrudnienia, problemy rodzinne, utrata ukochanej osoby, doświadczanie przemocy).

Owe stresory mogą też się różnić pod względem siły oddziaływania. Na co dzień możemy  mieć do czynienie z niedużymi stresorami i można określić je jako zwykłe, codzienne utrapienia. Pomimo niewielkiej „siły rażenia” mogą być problematyczne ze względu na swoją powszechność (np. przebita opona, spóźnienie, konflikt z przełożonym). Jeśli mamy do czynienia z sytuacjami, które związane są bezpośrednio z tzw. zmianami życiowymi, mówimy o  stresorach poważnych. Będą to okoliczności o charakterze życiowego przełomu, jak wejście na kolejny etap nauki, zmiana szkoły, miejsca zamieszkania,  zmiana pracy, czy narodziny nowego członka rodziny. Wyróżniamy jeszcze stresory katastrofalne, cechujące się oddziaływaniem na całe grupy ludzi w dramatyczny sposób (np. wojny, katastrofy naturalne, zamachy terrorystyczne, epidemie), uderzające w najbardziej podstawowe ludzkie potrzeby i wartości, jak życie czy bezpieczeństwo. Stres który im towarzyszy ma zwykle ekstremalny, niekiedy traumatyczny wymiar i może pozostawiać długotrwały ślad psychiczny. 

Podsumowując, stresujące sytuacje mogą mieć różny poziom nasilenia.Chciałam w tym miejscu również zauważyć, że stres wcale nie musi się jedynie wiązać z wydarzeniami negatywnymi. Wspólny wyjazd klasowy, randka, święta, awans w pracy, ślub czy duża wygrana w grach losowych to także potencjalnie poważne stresory. Istotą stresu jest więc nie tyle obecność wydarzenia przykrego, co konieczność zaadaptowania się, przystosowania do nowej sytuacji stanowiącej wyzwanie, wymagającej zmiany by odzyskać równowagę. Stres staje się potencjalnie większy im mamy większą konieczność adaptacyjnej zmiany. 

Badacze zajmujący się zjawiskiem stresu, dzielą stres na dwie podkategorie: stres „negatywny” – tzw. dystres, który działa na nas paraliżująco i destrukcyjnie, hamuje naszą motywację, zniechęca i blokuje przed dalszym działaniami, oraz stres „pozytywny” – eustres, który może dodawać energii, motywować, ekscytować,jest siłą napędową do działania, do zmian, szybszego podejmowania decyzji; pobudza nas do działania.

 

Po co człowiekowi stres?

Najczęściej stres kojarzy się nam negatywnie, chętnie wyeliminowalibyśmy go z naszego życia. Nie chcemy się stresować, bo nie jest to dla nas przyjemne. Jednak stres  w życiu jest potrzebny. Chciałabym w tym miejscu skupić się nad rolą stresu w życiu. Obserwując występowanie stresu u wszystkich ludzi, można przypuszczać, że w trakcie ewolucji naszego gatunku odgrywał on istotną rolą. Kiedy się stresujemy, możemy zauważyć, że nasze serce zaczyna nam mocniej bić. Pogłębia się oddech, robi się gorąco, można się spocić, a nawet trząść. Wyostrzają się nam zmysły. Czemu to wszystko jednak służy? Dlaczego s stresującej sytuacji tak trudno jest skupić się na czymś innym? Przekonującego wyjaśnienia dostarcza hipoteza tzw. „reakcji walki/ucieczki”. „Wyobraźmy sobie człowieka sprzed wielu tysięcy lat, którego utrapienia były inne niż współczesnego – dzikie i niebezpieczne zwierzęta grasujące w puszczy, nieprzewidywalna pogoda, wrodzy współplemieńcy. W takiej sytuacji możliwość szybkiej mobilizacji „maszynerii organizmu” mogła decydować o przeżyciu. Stan organizmu na „wysokich obrotach” mógł sprzyjać w walce z groźnym zwierzęciem, lub w ucieczce przed nim. Mocno bijące serce pozwalało skutecznie ukrwić mięśnie, a głębokie oddechy zapewniały im tlen niezbędny do wzmożonego działania. Pot pozwalał utrzymać tę maszynerię w równowadze poprzez schładzanie, a skupienie się na tym co dzieje się tu 
i teraz (wyostrzenie zmysłów) umożliwiało skuteczną walkę lub ucieczkę.” (Grzegorz Mączka, „Stres – co to jest i jak sobie z nim radzić?”) Patrząc na stres z tej perspektywy można potraktować go jako naszego sprzymierzeńca – reakcję organizmu dodającą nam energii 
i mobilizującą nasze zasoby by zmierzyć się z wyzwaniem. 

Biorąc pod uwagę powyższą hipotezę, można przypuszczać,  że stres lepiej służył człowiekowi sprzed tysięcy lat niż współczesnemu. „Dziś mądry ludzki organizm może przygotowywać nas do walki/ucieczki częściej niż byśmy sobie tego życzyli i reagować na codzienne i częste utrapienia tak jak na spotkanie z dzikim zwierzęciem. Organizm będący tak często w „pełnej mobilizacji” może ponosić nadmierne koszty w postaci wyczerpania, zwiększonej podatności na choroby i gorszego funkcjonowania.” (Grzegorz Mączka, „Stres – co to jest i jak sobie
 z nim radzić?”).

Obserwując ludzi, można zauważyć, że ta sama sytuacja u jednych wywołuje stres u innych nie lub poziom przeżywanego stresu jest inny. Np. wystąpienie przed całą klasą dla jednego ucznia będzie prawdziwym koszmarem a dla innego ekscytującym wyzwaniem.  Od czego w takim razie zależy to, że się stresujemy? Przede wszystkim zależy to od subiektywnej oceny sytuacji, czyli od tego w jaki sposób oceniamy to co się dzieje lub ma się zdarzyć. 
W psychologii nazywamy to oceną poznawczą. Uwzględnia ona także naszą ocenę własnej skuteczności radzenia sobie. „Tym samym bardziej konstruktywnie stresują się osoby, które postrzegają stresory jako wyzwania, a własne możliwości radzenia sobie jako wystarczające (np. nie stresuję się przed egzaminem bo oceniam go jako niezbyt trudne wyzwanie i wierzę w swoje przygotowanie do niego i inteligencję). Można powiedzieć że dla nich stres jest jak wiatr wypełniający żagle okrętu, na którym wyszkolona załoga potrafi wykorzystać potencjał powiewów by płynąć szybko. Ten sam wiatr może budzić niepokój załogi, która się go obawia i w niepomyślnej sytuacji może dojść do porania żagli a nawet zatopienia okrętu.”(Grzegorz Mączka, „Stres – co to jest i jak sobie z nim radzić?”).

 

Podsumowując powyższe informacje nt stresu, można powiedzieć, że nie jest on ani dobry, ani zły. Biorąc pod uwagę to w jaki sposób oceniamy daną sytuację oraz nasze zasoby wewnętrzne i zewnętrzne, wpłynie to na poziom przeżywanego stresu i to jak sobie z nim poradzimy.

Warto zwrócić uwagę, że nadmiar stresu, także i tego „dobrego”, zbyt długi czas odczuwanego napięcia, brak umiejętności radzenia sobie ze stresem może powodować wiele szkód. Dlatego warto obserwować siebie i częstotliwość występowania objawów stresu, 
w tym: 

➢przyspieszone bicie serca, 

➢płytszy i szybszy oddech, 

➢spocone dłonie, 

➢odczuwanie ciągłego zmęczenia, 

➢problemy z koncentracją, zapamiętywaniem, nauką, 

➢drażliwość, płaczliwość, 

➢odczuwanie bólu brzucha, głowy 

➢problemy ze snem (trudności w zaśnięciu, wybudzanie się), 

➢brak apetytu lub nadmierny apetyt

Jakie szkody może spowodować nadmiar stresu?? 

Przewlekły stres może  mieć skutki zarówno fizyczne jak i psychiczne.

Do skutków psychicznych mogą należeć:

- problemy z pamięcią i koncentracją

- rozdrażnienie, niestabilność emocjonalna

- upośledzenie funkcji poznawczych

- zaburzenia nerwicowe

- depresja.

Do skutków fizycznych mogą należeć:

- dolegliwości bólowe (głównie bóle głowy lub pleców)

- chroniczne wyczerpanie i zmęczenie

- choroby układu pokarmowego (wrzody, zespół jelita drażliwego)

- częste infekcje

- choroby układu krążenia (nadciśnienie, udar mózgu,zawał serca)

-cukrzyca, otyłość.

 

Jak poradzić sobie ze stresem?

Każdy z nas przeżywa stres w mniejszym lub większym stopniu, skoro nie da się od niego uciec, warto podjąć wyzwanie i spróbować go „oswoić”. Nie jest to łatwe zadanie, ale niewątpliwie pomoże Ci to w radzeniu sobie z późniejszymi trudnymi sytuacjami.

Poniżej przedstawiam kilka podstawowych wskazówek poradzenia sobie ze stresem.

• Po pierwsze uwierz w siebie – pamiętaj, że to czy źle lub dobrze myślisz o sobie zależy 
  w dużej mierze od tego czego o sobie nauczyłeś się w życiu, i że w znacznym stopniu możesz wzmocnić wiarę w siebie. Daj więc sobie szansę i naucz się pozytywnych rzeczy 
  o sobie,
• Po drugie traktuj trudności jak wyzwania – niemal niezależnie od tego jakie trudności nas spotykają, zawsze możemy się dzięki nim czegoś nauczyć i znajdować w tym energię. 
• Po trzecie naucz się odprężać – tak samo jak organizm potrafi przystąpić do mobilizacji 
  w postaci reakcji stresowej, może też się skutecznie odprężyć. 
• Po czwarte bądź aktywny – aktywność fizyczna to jeden z prostych i skutecznych sposobów radzenia sobie ze stresem. Jesteś spięty? Idź na pobiegać!
• Po piąte poznaj i szanuj swoje uczucia – doświadczane emocje to ważne wskazówki od naszego ciała i umysłu. Staraj się ich słuchać i traktuj jak sprzymierzeńców,
• Po szóste skorzystaj z pomocy – rozmowa z bliską osobą o tym co trudne potrafi nieraz radykalnie zmienić postrzeganie trudności. Możesz też skorzystać z porady psychologa lub psychoterapeuty. (Mączka G., „Stres – co to jest i jak sobie z nim radzić?”).

Materiały źródłowe

Mączka G., „Stres – co to jest i jak sobie z nim radzić?” - www.centrumdobrejterapii.pl

AronsonE., Wilson T., Akert R., Psychologia społeczna,Wydawnictwo Zysk i S-ka, Warszawa 1994 

Zimbardo P., Ruch F, Psychologia i życie,Wydawnistwo Naukowe PWN Warszawa 1996 

http://www.psychoedukacyjnie.pl/blog/wpis/stres-mozesz-sobie-z-nimporadzic/ https://zdrowie.tvn.pl/a/jak-zlagodzic-stres-ktory-towarzyszy-kwarantannie https://www.poradnikzdrowie.pl/psychologia/zdrowie-psychiczne/stres-jak-gopokonac-przyczyny-objawy-i-skutki-stresu-aa-ToT3-RY4a-QzpG.html

https://www.pokonajlek.pl/jak-pokonac-stres/

 

26.02.2021r.

 

Program edukacyjny "Podstępne WZW"

 

Czym jest WZW?

SpotWZW:

https://www.youtube.com/watch?v=l_b8MtDq5YI&feature=emb_logo

 

 

 

 

 

25.02.2021 r.

23.02.2021 r. 

Aby żaden dzień nie był szary i ponury Ministerstwo Zdrowia ogłosiło 23 luty Ogólnopolskim dniem walki z depresją.
Podczas tego dnia organizowane są akcje mające na celu pogłębienie wiedzy na temat depresji oraz zwrócenie uwagi na aspekt medyczny – zachęcenie chorego do zdiagnozowania się i poddania leczeniu. Zapewne nie raz dopadł nas zły humor, byliśmy smutni i zrezygnowani, winę często zrzuca się na złą pogodę, czy brak słońca. Mawia się wówczas „jesienna depresja” – przez specjalistów określana jako sezonowa choroba afektywna. Jest to zjawisko dość częste, dni stają się krótkie, a brak słońca robi swoje.

Słońce ma zbawienny wpływ na nasz organizm, promienie słońca przenikające do naszego organizmu tworzą witaminę D potrzebą do przyswajania wapnia. Wytwarzane są hormony odpowiedzialne za nasze samopoczucie w tym melatonina. Hormon ten odpowiada za całodzienny rytm naszego organizmu, gdy mamy go za mało wówczas jesteśmy senni, ciągle zmęczeni, mamy ciągoty na słodycze a nasze libido jest obniżone.

WAŻNE TELEFONY ANTYDEPRESYJNE

 

 

POMOC W KRYZYSIE PSYCHICZNYM

 

Antydepresyjny Telefon Forum Przeciw Depresji

tel. 22 594 91 00
(czynny w każdą środę – czwartek od 17.00 do 19.00)
koszt połączenia jak na numer stacjonarny
wg taryfy Twojego operatora telefonicznego

 

 

Telefon zaufania dla osób dorosłych
w kryzysie emocjonalnym

tel. 116 123
 (poniedziałek-piątek od 14:00-22:00, połączenie bezpłatne)

 

Telefon Zaufania dla Dzieci i Młodzieży

tel. 116 111
(czynny 7 dni w tygodniu, 24 h na dobę)

 

ITAKA- centrum wsparcia dla osób w stanie kryzysu psychicznego

tel. 800 70 2222
(czynne całodobowo)

 

 

ITAKA – Antydepresyjny telefon zaufania

tel. 22 484 88 01
(czynny w poniedziałki i czwartki od 17.00 do 20.00)

 

Ośrodek Interwencji Kryzysowej
– pomoc psychiatryczno-pedagogiczna

tel. 22 855 44 32

 

Ośrodek Interwencji Kryzysowej

tel. 22 837 55 59
(poniedziałek – piątek od 8:00 do 20:00)

 

Ośrodek Interwencji Kryzysowej – poradnia ds. przeciwdziałania przemocy w rodzinie

tel. 22 845 12 12 lub 667 833 400
(poniedziałek – piątek od 08:00 do 20:00)

 

Telefon zaufania – dla osób które znalazły się w trudnej sytuacji i potrzebują natychmiastowego interwencyjnego wsparcia.

Telefon Zaufania

tel. (22) 621 35 37

Telefon Interwencyjny

tel. 600 070 717
Dyżury w godzinach 10:00-16:00
– psychologiczny: od pon. do pt. (bez czwartków)
– prawny: czwartki

 

Bezpłatna linia wsparcia dla osób po stracie bliskich

tel. 0 800 108 108
 (poniedziałek-piątek od 14.00 do 20.00)

 

Telefoniczna Pierwsza Pomoc Psychologiczna

tel. 22 425 98 48
(poniedziałek – piątek od 17:00 do 20:00 / sobota od 15:00 do 17:00)

 

Telefon interwencyjny w sprawie zaginionych dzieci – Linia Nadziei

tel. 600 100 260
(czynne całodobowo)

 

 

PAMIĘTAJ:
Jeśli podejrzewasz u siebie lub Twojego bliskiego depresję,
jeśli sądzisz, że dzieje się z Tobą coś poważniejszego
niż sezonowe obniżenie nastroju,
stres czy przemęczenie
– nie wahaj się i skontaktuj się ze specjalistą.

 

 

16.02.2021 r.

Doświadczyłeś ostatnio porażki?

A może unikasz jej w życiu jak ognia?

Zupełnie niepotrzebnie wbrew pozorom, dzięki porażce możemy szybciej osiągnąć sukces.

W jaki sposób porażka wskazuje nam te obszary, które wymagają zmiany, bądź ulepszenia - uświadamia nas, co powinniśmy zrobić, aby zrealizować upragniony cel.

ZAAKCEPTUJ PORAŻKĘ, ABY STAĆ SIĘ LEPSZYM OD SAMEGO SIEBIE

Warto zadać sobie pytanie - "czym się martwie, kiedy mi coś nie wychodzi". Taka analiza pozwoli wyłonić te obszary, które wymagają przepracowania w kontekście radzenia sobie z porażką.

To krok w stronę wzmacniania Twojej odporności psychicznej.

 

 

15.02.2021 r.

 

 

12.02.2021 r.

 

Wiele osób ma problem z samodzielną nauką, bo nie wie, jak się w ogóle do tego zabrać.

Podpowiadam prostą metodę. 

Jest to metoda na początek, pomagająca w planowaniu nauki. Przede wszystkim musisz wiedzieć, czego chcesz się KONKRETNIE nauczyć - na jakie pytania szukać odpowiedzi. Zwykle to temat zadany przez nauczyciela, lub znajdujący się w pytaniach na końcu rozdziału podręcznika. Coś co może pojawić się na sprawdzianie.

Następnie zaplanuj czas - możesz wykorzystać technikę pomodoro i np. uczyć się dwa razy po 20 minut z pięciominutową przerwą w środku.

Zastanow się też z jakich materiałow będziesz korzystać i jak się uczyć (np. rodzaj notatek).

Na koniec zaplanuj, jak możesz sprawdzić, czy się tego nauczyłeś. Poniżesz przykład oraz pusty szabkon, który możesz sobie wydrukować, lub przerysować.

 

11.02.2021r.
 

Czym jest uzależnienie? 

Co już wieci o uzależnieniach? 

Zachęcam do zapoznania się z poniższą prezentacją. 

Uzaleznienie.pptx

 

09.02.2021 r.

09.02.2021 r. DZIEŃ BEZPIECZNEGO INTERNETU

 

 

08.02.2021 r.

 

BĄDŹMY BEZPIECZNI W INTERNECIE!

 

W obecnej sytuacji większość z nas skupia się na pracy i nauce w formie on line. Pracujemy i uczymy się korzystając z komputerów, tabletów, telefonów komórkowych. Znaczna część swojego życia skupiamy na byciu on line, odbieramy wiadomości, wysyłamy je, czytamy, szukamy, oglądamy i piszemy. 

Ale, czy zawsze korzystamy z sieci we właściwy sposób?

Często widzimy agresywne i negatywne komentarze w internecie lub wrogie odnoszenie się do innych. Mamy wówczas doczynienia ze zjawiskiem HEJTU. 

HEJT to działania pełne nienawiści, skierowane ku jednej lub wielu osobom. 

KAŻDY MOŻE STAĆ SIĘ OFIARĄ HEJTU.

Hejt to nie tylko obraźliwe komenatrze, ale także dotkliwe memy, grafiuki, filmy które mogą pojawić się wszędzie a mają na celu sprawienie przykrości innej osobie. 

Kto jest hejtowany?

Około 25 % użytkowników internetu, a około 11% prczyznaje się do hejtu.

Co jest przyczyną hejtu?

zazdrość

niezadowolenie z zycia

przykre doświadczenia w życiu hejtera

chęć udownodnienia czegoś sobie i innym

uczucie ulgi

poczucie anonimowości w sieci

stereotypy i uprzedzenia

Jakie są konsekwencje hejtu?

Napiętnowanie ofiary może nacznie obniżyć jej poczucie własnej wartości, doprowadzić do problemów zdrowotnych, życia w ciągłym stresie, bezsenności, nerwicy, a nawet do próby samobójczej. 

Jak radzić sobie z hejtem?

staraj się nie czytać negatywnych opinii

nie wchodź z hejterem w dyskusje

zablokuj lub usuń hejtera

zgłoś fakt administratorowi strony

WALKA Z HEJTEM JEST BARDZO TRUDNA, ALE MOŻLIWA

HEJT NIE JEST BEZKARNY, a osoba sądzona może otrzymać karę grzywny, lub pozbawienia wolności do lat 2.

ZWRACAJMY UWAGĘ NA TO CO ROBIMY W SIECI.

Część aktów agresji w internecie stanowi przestępstwo w myśl Kodeksu karnego. Zalicza się do nich zniewaga (art. 216 k.k.), zniesławienie (art. 212 k.k.), włamanie informatyczne (art. 267 i 268a k.k.), groźby (art. 190 i 191 k.k.), nękanie, tzw. stalking (art. 190a k.k.). Część tych przestępstw ścigana jest z urzędu (są tzw. przestępstwa publicznoskargowe), a część dopiero na wniosek pokrzywdzonego (przestępstwa prywatnoskargowe). W przypadkach, w których nie doszło do wypełnienia znamion przestępstwa, ale ktoś upubliczniał wizerunek drugiej osoby bez jej wiedzy i zgody możliwe jest wykorzystanie przepisów Kodeksu cywilnego, czyli drogi roszczeń odszkodowawczych. Zastosowanie mogą mieć wtedy art. 23 i 24 k.c., czyli naruszenie wizerunku, chronionego jako część tzw. dóbr osobistych każdego człowieka.

 

 

 

LINK DO STRONY INTERNETOWEJ, NA KTÓREJ MOŻNA ZGŁOSIĆ NIEODPOWIEDNIE TREŚCI:

http://hejtstop.pl/

 

 

 

22.01.2021r.

Matura? i co dalej?

 „Wybierz Studia” – portal zawiera oficjalne informacje o kierunkach studiów oraz zewnętrzne oceny ich jakości 

 

21.01.2021 r.

BEZPIECZEŃSTWO W SIECI

Korzystanie z Internetu ma swoje nieocenione zalety, ale pamiętaj, że nie jest wolne od zagrożeń.

 

 

19.01.2020r.

 

Samowspółczucie na trudne czasy

autorka: Katarzyna Pigulska - psycholog, trener

 

Pewnie i Tobie zdarzyło się usłyszeć, że w życiu trzeba mieć wysokie poczucie wartości. Być może nieraz mówiono Ci, żebyś zadbał/a o to, aby Twoje dziecko miało wysoką samoocenę, bo inaczej nie poradzi sobie w życiu. Półki w księgarniach uginają się pod ciężarem książek na temat tego, jak siebie lubić i co zrobić, aby odzyskać poczucie własnej wartości. Jak to się więc dzieje, że pomimo podkreślania wagi adekwatnej samooceny tak często cierpimy z powodu braku akceptacji siebie i ciągle musimy o nią walczyć?

 

Niskie poczucie własnej wartości jest chyba najczęściej pojawiającym się tematem w gabinetach psychoterapeutów. Trudności w relacji z samym sobą przenikają do naszych relacji z innymi (bo jak zbudować dobrą relację z innymi, gdy sami nie potrafimy siebie traktować w porządku?), uwidaczniają się w pracy (gdy nie potrafimy radzić sobie z informacjami zwrotnymi na temat naszej pracy), bywają powodem obniżonego nastroju (bo jak się czuć dobrze, gdy po raz kolejny drobną porażkę rozpętaliśmy w naszej głowie do poziomu całkowitego przekreślenia naszej wartości i podważenia zaufania do siebie?), utrudniają rozwój (bo jak bez zaufania do siebie pozwolić sobie na robienie nowych rzeczy czy eksperymentowanie ze zmianami?), a czasem nawet zwykłe funkcjonowanie, gdy zamykamy się w domach z przeświadczeniem, że nie zasługujemy na relację, miłość, dobrą pracę.

 

Samo słowo samoocena niesie w sobie duże zagrożenie. Ocena oznacza wartościowanie, czyli arbitralne uznanie, że coś jest dobre lub złe, wartościowe lub bezwartościowe, przyjemne lub nieprzyjemne. Bycie pozytywnie ocenionym może nieść ze sobą uczucie radości czy zadowolenia, ale gdy spadnie na nas krytyka , reagujemy złością, frustracją lub smutkiem, które mogą nas przytłaczać. Oceniając coś lub kogoś najczęściej stosujemy własne kryteria, co oznacza, że sami możemy być zadowoleni z uszytej własnoręcznie poduszki, podczas gdy inna osoba uzna nasze wykonanie za kiepskie. Na pewien sposób oboje będziemy mieć rację, bo kierowaliśmy się naszymi własnymi (czyli dla nas prawdziwymi) kryteriami. Równie często zdarza się, że ktoś chwali nas za coś, podczas gdy my mamy tendencję do podważania tych słów i deprecjonowania naszego wkładu w sukces.

 

Zatem skąd biorą się te problemy? Czemu pomimo wiedzy, że poczucie własnej wartości jest pomocne, dajemy się uwieść naszemu umysłowi i wciągnąć w rozważania o naszej wartości? Nasz mózg ewolucyjnie jest nastawiony na wykrywanie zagrożeń, inaczej nasi przodkowie nie przetrwaliby nawet roku w starciu z tygrysami czy innymi drapieżnikami. Aby przetrwać i wydać potomstwo, musieli wykształcić w sobie silny mechanizm szybkiego reagowania na jakiekolwiek przejawy/sygnały niebezpieczeństwa. Z tego powodu my sami niejednokrotnie reagujemy automatycznie, np. wciskając gwałtownie hamulec w samochodzie, gdy przed nami zatrzymują się nagle auta, zanim przyjdzie nam do głowy jakiekolwiek racjonalne wytłumaczenie zachowania innych kierowców. Nasze reakcje są automatyczne, aby nas ochronić. Cały problem w tym, że dziś ryzyko spotkania żarłocznego tygrysa na ulicy jest minimalne, a mimo to nasz mózg nadal działa w trybie ciągłego wykrywania zagrożeń. Co więcej, wraz z rozwojem naszej inteligencji, podsycamy ten mechanizm generując wyobrażenia na temat tego, co złego może się potencjalnie stać lub wspominając w nieskończoność przykre wydarzenia z przeszłości. Badania jasno wskazują, że nawet samo wspomnienie trudnych sytuacji z naszego życia, powoduje, że jesteśmy w stanie przywołać również trudne emocje, które nam wtedy towarzyszyły. Nasz umysł obserwując nasze nieprzyjemne uczucia, będzie dążył do znalezienia ich przyczyny w naszym obecnym życiu (ponieważ nie rozróżnia, co jest efektem faktycznych przeżyć, a co tylko efektem naszych myśli: wyobrażeń czy wspomnień) i będzie kierował naszą uwagę nie na to, co przyjemne, ale na to co przykre. Gdy czujemy się przepełnieni lękiem czy złością, nasza uwaga w sposób naturalny zawęża się i kieruje na to, co może wzbudzać takie uczucia i oddalać nas od szukania pozytywnych doświadczeń. Myśląc o sobie, będziemy wtedy bardziej nastawieni na szukanie porażek niż na przypominanie sobie sukcesów. Z dziesięciu wykonanych zadań, gdzie dziewięć poszło świetnie, my będziemy wciąż trwać myślami i emocjami przy tym jednym, które poszło nam gorzej. Tym samym okazuje się, że wraz rozwojem inteligencji, utknęliśmy w pułapce naszego własnego myślenia, gdzie treść myśli potrafi napędzać emocje (przykre wspomnienia wzbudzą trudne uczucia), a emocje będą wywoływać myśli o podobnym znaczeniu (czując się źle ze sobą będziemy szukali i często znajdziemy potwierdzenie, że faktycznie zrobiliśmy coś źle). Co gorsza nasza kultura przepełniona jest oczekiwaniami na temat tego, jacy powinniśmy być, jak wyglądać, jak bardzo być produktywni i jaki spełniony związek posiadać. Nie ułatwia nam to radzenia sobie z naszymi negatywnymi myślami.

 

Jak w takim razie wyrwać się z tego błędnego koła i mieć do siebie pozytywny stosunek? Odpowiedzią będzie współczucie dla samego siebie. Samowspółczucie, które nie będzie uzależnione od poziomu wykonywania zadań, ocen dokonywanych przez innych, i które pomoże radzić sobie z różnymi emocjami: akceptować je zamiast czuć się przez nie pochłoniętym.

 

Słowo współczucie pochodzi od łacińskiego słowa compati, czyli dosłownie cierpieć. Potocznie słowo to bardziej wiążemy z empatią, życzliwością, czasem z litością. W dzisiejszych czasach wydaje się, że zdecydowanie nie ma mody na współczucie: kojarzymy je ze słabością, użalaniem się nad sobą czy litowaniem się nad innymi. Źródła takiego podejścia mogą być różnorakie. Po pierwsze, XXI wiek przyzwyczaja nas do tego, żeby być w ciągłym pędzie, gonić za sukcesami, osiągnięciami, rywalizować o dobra materialne i status społeczny. Zdecydowanie dziś nie promuje się poświęcania czasu na sferę emocjonalną, pochylania się nad tym, co czujemy i jak odbieramy świat. Z drugiej strony, współczucie nierozerwalnie wiąże się z cierpieniem, a ludzie miewają naturalną tendencję do unikania przeżywania trudnych emocji, zwłaszcza tych, z którymi wydaje się nam, że nie umiemy sobie radzić. Media nieustannie bombardują nas informacjami o cierpieniu, podają kolejne statystyki chorych z powodu pandemii, ofiar kataklizmów, wypadków, przemocy, co może powodować chęć ucieczki od jakichkolwiek tematów mogących sprawiać ból. A to właśnie unikanie cierpienia, tłumienie smutku i innych bolesnych emocji, brak wewnętrznej zgody na bolesne tematy w życiu, może spowodować, że w czasach niepewności czy kryzysu, może nam być szczególnie trudno sobie radzić. Im bardziej byliśmy otwarci na cierpienie do tej pory, tym łatwiej jest nam dziś znosić trudy obecnej sytuacji i związane z tym emocje. Jeśli zaś robiliśmy wszystko aby żyć w "radosnej" bańce, tym boleśniejsze jest przekłucie tej bańki przez jakiekolwiek straty, które przyszły razem z pandemią.

 

Czym jest zatem samowspółczucie?

Kristin Neff, jedna z pierwszych badaczek tego zagadnienia opisała je na trzech wymiarach:

• Uważnej akceptacji - czyli rozpoznawania i uświadamianie sobie bolesnych myśli i uczuć w naszym życiu zamiast nadmiernego identyfikowania się z nimi.

• Życzliwości - czyli okazywaniu sobie ciepła w obliczu porażki zamiast osądzania i krytykowania.

• Wspólnego człowieczeństwa - postrzegania własnych doświadczeń jako elementu wspólnego innym ludziom, zamiast postrzegania jako czegośco przydarzyło się tylko nam i , czego należy się wstydzić (Gilbert, Choden, 2019).

Współczucie nie polega więc na tym, żeby przytłoczyć się smutkiem, cierpieniem czy innymi trudnymi emocjami. Podejście to raczej zachęca, abyśmy zdjęli od czasu do czasu różowe okulary i zaakceptowali, że w dzisiejszym świecie dzieją się zarówno dobre jak i złe rzeczy. Abyśmy otworzyli się na emocje bólu, straty, cierpienia, poczucia ograniczenia z powodu tego, co dzieje się teraz w naszym życiu i uznali, że nasze doświadczenia nie są jednostkowe: wręcz przeciwnie, takie emocje przeżywa obecnie wiele innych osób. Akceptując obecność tych trudnych emocji w naszym życiu, dając im prawo do bycia w nas, pozwalając sobie na ich odczuwanie zamiast tłumienia, otwieramy się jednocześnie na współczucie i życzliwość dla samych siebie.

 

Pewnie w głowie pojawia Ci się pytanie:

“Po co mi właściwie ta życzliwość do siebie? Przecież jak będę sobie współczuć to porażki będą mnie bardziej boleć, będę się czuć gorzej, może nawet przytłoczy mnie smutek. A jak sobie od czasu do czasu powiem, że zrobiłem coś beznadziejnie, zrugam samego siebie za błędy - to potem się mobilizuję, żeby się bardziej postarać następnym razem.”

Pewnie od czasu do czasu ta strategia przyniesie sukces. Z drugiej strony, gdy nie mamy współczucia dla siebie, trudno jest nam być życzliwym dla innych. Ukrywanie przed sobą trudnych emocji może z czasem utrudniać odczuwanie również tych pozytywnych. Tłumione dotąd emocje zaczną żyć własnym życiem, jakby bez Twojego udziału. Zamiast poczucia, że jesteś silny (bo przecież nie potrzebujesz sobie współczuć), zaczniesz czuć się coraz słabiej, dosłownie. Sukcesy z czasem mogą przestać cieszyć. Ciało przytłoczone ciągłym napięciem (również tym wewnętrznym) i głowa zajęta wykrywaniem zagrożeń dla Twojej skuteczności, mogą stać się coraz mniej wydajne. Możesz doświadczyć różnych dolegliwości w ciele: bóle głowy, brzucha itp.Może czasem pojawi się obniżony nastrój, którego przyczyn nie znasz albo poczucie przytłoczenia stresem. Jeśli coś w tej opowieści wydaje Ci się znajome, to może wbrew temu, co do tej pory myślałeś, potrzebujesz życzliwości dla samego siebie bardziej niż chciałbyś się do tego przyznać.

 

Co możesz zatem zyskać dzięki samowspółczuciu? Według badań nawet wyobrażanie sobie, że ktoś okazuje nam życzliwość powoduje aktywację układu przywspółczulnego (odpowiedzialnego za obniżanie poziomu kortyzolu - hormonu stresu), a tym samym pobudza system kojenia i afiliacji będący źródłem emocji związanych z dobrostanem, poczuciem bezpieczeństwa i satysfakcji (Gilbert, Choden, 2019). Doświadczanie życzliwości uspokaja nasz system wykrywania zagrożeń i pozwala nam się wyciszyć. Co więcej, 12 tygodniowy program treningu współczucia może prowadzić do lepszego samopoczucia u osób doświadczających chronicznego bólu fizycznego (Gooding, Stedmon, Crix, 2019). Unikanie samowspółczucia może zaś współwystępować z objawami depresji, niepokoju czy stresu (Kirby, Day, Saga, 2019).

 

Nawet jeśli dziś nie jesteśmy szczególnie życzliwi dla siebie, to samowspółczucie możemy trenować. Możesz zacząć już dzisiaj:

• Ilekroć wydarzy się w Twoim życiu coś, co pociągnie za sobą chęć oskarżania siebie, negatywnego oceniania - zastanów się, co byś w takiej sytuacji powiedział swojemu najbliższemu przyjacielowi? Jeśli Twoje dziecko rozpłakałoby się z powodu otrzymania niskiej oceny w szkole - przytuliłbyś je czy nakrzyczał?

• Zacznij traktować siebie tak, jak traktujesz innych ludzi. Nie stawiaj sobie wyższych wymagań ani bardziej surowych ocen. Ilekroć poczujesz, że karmisz swojego wewnętrznego krytyka, zatrzymaj się i zastanów się, czego on tak naprawdę od Ciebie potrzebuje? Na czym mu zależy? Pomyśl, czy oskarżając siebie o porażkę i nazywając się "bezwartościowym" faktycznie uda Ci się zaspokoić te potrzeby czy wręcz przeciwnie?

• Gdy jest Ci z czymś trudno, przyjrzyj się uważnie swoim emocjom. Przez jakiś czas postaraj się ich nie oceniać. Spróbuj nie nadawać im etykietek "dobrych' i "złych", lecz poszukaj, jakie potrzeby za nimi stoją. Nie odwracaj się bokiem do swoich uczuć, nie próbuj ich tłumić ani im zaprzeczać. Zamiast tego, poszukaj, skąd mogły się wziąć, o czym do Ciebie mówią, co za nimi stoi (być może będą to wspomnienia, wyobrażenia, może aktualne wydarzenia w Twoim życiu). Wszystkie emocje przemijają, są naturalną częścią naszego życia. Szczęśliwi ludzie z Instagrama również ich doświadczają, choć może nie mówią o tym publicznie.

• Gdy znajdziesz się w trudnej sytuacji, nie oceniaj siebie zbyt surowo, a raczej spróbuj objąć się życzliwością: taką, z jaką traktujesz innych ludzi. Samowspółczucie nie ma być wymówką dla niepowodzeń, a raczej ma Cię nauczyć, abyś zaangażował swoją energię w rozwiązanie sytuacji, zamiast w wewnętrzną walkę ze swoimi emocjami i negatywnymi myślami o sobie.

 

Jeśli próby ćwiczenia samowspółczucia są dla Ciebe zbyt trudne lub rodzą w Tobie wewnętrzny opór, złość, smutek, czy też przywołują wspomnienia, do których nie chcesz wracać, warto rozważyć, aby drogę do znalezienia źródła własnego ukojenia poszukać w towarzystwie nieoceniającego terapeuty. Dzięki codziennemu ćwiczeniu samowspółczucia będzie łatwiej Ci radzić sobie z trudnymi wydarzeniami, obezwładniającymi emocjami i szybciej znajdować rozwiązania. Zrozumiesz, że Twoje przeżycia nie są odosobnione, lecz są częścią życia nas wszystkich. Od nas zależy czy będziemy sobie utrudniać przejście przez przeszkody ocenami, samooskarżeniami, czy pozwalaniem naszemu umysłowi wciągać się w negatywne rozważania na temat tego, co może się stać. Zamiast tego, możemy z życzliwością obserwować nasze emocje i starania, aby znajdować energię na szukanie rozwiązań, czasem może też na podanie życzliwej ręki drugiej osobie, która zmaga się z podobnymi trudnościami.

 

Dziś jest najlepszy dzień, aby zacząć być dla siebie nieco bardziej życzliwym. Powodzenia.

 

 

Literatura:

Gilbert, P., Choden (2019). Uważne współczucie. Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne.

Gooding, H., Stedmon, J., Crix, D. (2020). “All these things don't take the pain away but they do help you to accept it": Making the case for compassion-focused therapy in the management of persistent pain. British Journal of Pain, 14(1), 31-41.

Kirby, J., Day, J., Sagar, V. (2019). The "Flow" of compassion: A meta-analysis of the fears of compassion scales and psychological functioning. Clinical Psychology Review 70, 26-39.

https://www.compassionatemind.co.uk/

18.01.2021 r.

Pora wracać. :) Wierzę, że jesteście pełni energii i siły do dalszej pracy :) 

Miniony rok był chyba dla nas wszystkich wyjątkowy, zaskakujący pod wieloma względami, wydarzyło się dużo dobrego, ale i też złego... Wierzę, że rok 2021 będzie lepszy.

 

 

 

 

 

 

 

22.12.2020r. 

Z okazji zbliżających się Świąt Bożego Narodzenia życzę Wszystkim i każdemu z osoba dużo miłości, radości, chwili wytchnienia oraz Szczęśliwych i spędzonych w rodzinnym gronie Świąt. 

 

 

18.01.2021 r.

Pora na powrót do nauki. Wierzę, że wracacie pełni sił i energii do dalszej pracy :) 

21.12.2020r.

9 ROZPRASZACZY, które skutecznie zakłócają Twoje skupienie, czyli jak zorganizować naukę online?

 

Zapraszam Was do obejrzenia 45-minutowego spotkania uczniów wszystkich szkół podstawowych i ponadpodstawowych! 

https://www.facebook.com/CSIPZ/videos/376672603406813/

 

 

Wiele osób ma problem z samodzielną nauką, bo nie wie, jak się w ogóle do tego zabrać.

Podpowiadam prostą metodę. 

Jest to metoda na początek, pomagająca w planowaniu nauki. Przede wszystkim musisz wiedzieć, czego chcesz się KONKRETNIE nauczyć - na jakie pytania szukać odpowiedzi. Zwykle to temat zadany przez nauczyciela, lub znajdujący się w pytaniach na końcu rozdziału podręcznika. Coś co może pojawić się na sprawdzianie.

Następnie zaplanuj czas - możesz wykorzystać technikę pomodoro i np. uczyć się dwa razy po 20 minut z pięciominutową przerwą w środku.

Zastanow się też z jakich materiałow będziesz korzystać i jak się uczyć (np. rodzaj notatek).

Na koniec zaplanuj, jak możesz sprawdzić, czy się tego nauczyłeś. Poniżesz przykład oraz pusty szabkon, który możesz sobie wydrukować, lub przerysować.

 

18.12.2020r.

Co robisz, żeby poprawić swoje samopoczucie?

Garść inspiracji -

czyli kilka umilaczy na poprawę nastroju

Aktywność fizyczna Poćwicz w domu.

Rozmowa Ze znajomymi, przyjaciółmi czy rodziną przez Telefon, Messenger, Skype.

Muzyka Posłuchaj ulubionej muzyki albo sam śpiewaj.

Zdrowe jedzenie Przygotuj ulubioną potrawę – słodycze i fast foody się nie liczą ☺

Film, serial, bajka Obejrzyj coś, co poprawi Ci humor ☺

Książka, czasopismo, komiks Czytanie do doskonały sposób na relaks – spróbuj!

Pomoc Np. mamie lub tacie w domowych obowiązkach, rodzeństwu w zadaniach domowych.

Kolorowanki antystresowe Świetna zabawa nie tylko dla małych dzieci ☺

Dziennik/pamiętnik Dokumentuj to, jak się czujesz, co daje Ci radość, a co Cię smuci, co jest dla Ciebie ważne.

Zrób coś twórczego, co sprawi Ci przyjemność Np. mapę marzeń.

Wyśpij się Sen pomaga się zrelaksować.

Pamiętaj, że Twój nastrój w dużej mierze zależy od Ciebie!

Myśl pozytywnie, dużo się uśmiechaj, ciesz się z małych rzeczy, a w chwilach trudnych korzystaj z umilaczy ☺

17.12.2020r.

15.12.2020r.

Świeć przykładem - bądź widoczny na drodze. Odblaski mogą uratować życie!

Każdy z nas bywa pieszym. Niezależnie od okoliczności zadbajmy o własne bezpieczeństwo i dajmy się zobaczyć na drodze. Okres jesienno-zimowy to szybko zapadający zmrok, zmienne warunki atmosferyczne i ograniczona widoczność. Wszystko to powoduje, że tzw. niechronieni uczestnicy ruchu, w szczególności piesi, są szczególnie narażeni na niebezpieczeństwo.

 

14.12.2020r.

STOP HEJTOWI wśród dzieci i młodziezy!!!

Internet jest częścią naszego życia, coraz częściej możemy się tam spotkać z negatywnymi, krzywdzącymi, pełnymi nienawiści komentarzami, często kłamliwymi. Zdarzają się również wrzucane do Sieci nagrania, obrazki, memy itp., które mają na celu ośmieszenie, gnębienie, obrażanie.

Zjawisko z jakim mamy do czynienia to tzw. hejt, czy też mowa nienawiści, które występuje najczęściej na różnych portalach społecznościowych, forach, czy stronach internetowych.

Użytkownicy w Internecie czują się anonimowi i przekraczają granice dopuszczalnej krytyki i wolności słowa. Zapominają, że nawet ukrywając swoją tożsamość pod pseudonimem, są osobami tylko pozornie anonimowymi, co daje możliwość pociągnięcia ich do odpowiedzialności karnej.

Stereotypy i uprzedzenia są najczęstszymi z powodów hejtowania kogoś w Internecie. Ofiarami padają przedstawiciele mniejszości narodowych, religijnych a także osoby o odmiennych poglądach seksualnych czy innym kolorze skóry.

Polski Kodeks Karny zabrania publicznego propagowania ustroju totalitarnego, nawoływania do nienawiści na tle różnic narodowościowych, etnicznych, rasowych czy też wyznaniowych, a także pomawiania lub znieważania innych osób.

Bardzo ważna jest profilaktyka, edukacja społeczeństwa, jak również brak pobłażliwości na tego typu zjawiska, co z pewnością wpłynie na ograniczenie ich występowania. Trzeba uczyć od najmłodszych lat jak działa Internet, czym jest hejt i jak przestrzegać kultury dyskusji. Każdy ma możliwość publicznego wyrażania swoich poglądów. Nie każda wypowiedź negatywna umieszczona w Internecie stanowi przestępstwo.

W wirtualnej rzeczywistości nikt jednak nie jest bezkarny. Musimy poważnie traktować wszystkie przejawy mowy nienawiści. Umniejszanie znaczenia jakiegokolwiek hejtu nie powoduje, że traci on realnie na sile. Jest wręcz odwrotnie. Lepiej więc dwa razy zastanowić się zanim zacznie się kogoś obrażać w Internecie. Nie kierujmy się impulsami i nie podejmujmy decyzji w gniewie, ponieważ mogą one rzutować na nasze dalsze życie oraz naszych bliskich.

Spot profilaktyczny o tematyce związanej z zapobieganiem hejtowi wśród dzieci i młodzieży.

W ramach realizacji Programu ograniczania przestępczości i aspołecznych zachowań Razem Bezpieczniej im. Władysława Stasiaka na lata 2018 - 2020, na zlecenie Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji Komenda Główna Policji nagrała spot profilaktyczny o tematyce związanej z zapobieganiem hejtowi wśród dzieci i młodzieży.

Zachęcamy do obejrzenia spotu, pod adresem: https://mazowiecka.policja.gov.pl/.../47540,STOP-HEJTOWI....

 

spot STOP HEJTOWI wśród dzieci i młodziezy: 271-92892.mp4

 

 

 

Wieczór  z dobrym filmem? Czemu nie?  :)

A zatem, polecam Wam film: francuski megahit "Nietykalni".

Ta historia zdarzyła się naprawdę. Sparaliżowany na skutek wypadku milioner zatrudnia do pomocy i opieki młodego chłopaka z przedmieścia, który właśnie wyszedł z więzienia. Zderzenie dwóch skrajnie różnych światów daje początek szeregowi niewiarygodnych przygód i przyjaźni, która czyni ich … nietykalnymi.

Film, ze wspaniałą muzyką, bawi i wzrusza do łez. To przede wszystkim znakomita komedia doskonale zagrana przez Francois Cluzet i Omara Sy.

Zwiastun : https://www.youtube.com/watch?v=1X7MjfwgDa8

11.12.2020r.

W odpowiedzi na potrzeby dzieci i młodzieży zmagających się z kryzysem psychicznym od 7 grudnia 2020 r. został uruchomiony całodobowy Dziecięcy Telefon Zaufania -               800 12 12 12 i dedykowany młodym ludziom czat internetowy - https://brpd.gov.pl/2020/12/07/startuje-calodobowy-dzieciecy-telefon-zaufania-iczat-internetowy/

Uwaga!

Telefon i czat internetowy są czynne przez całą dobę,

siedem dni w tygodniu.

 

Czekają tam na Ciebie ludzie, którzy Ci pomogą. Za darmo. Nie musisz się przedstawiać ani mówić, skąd dzwonisz. Możesz pozostać całkowicie anonimowy. Nikt się nie dowie o tej rozmowie, ani rodzice, ani szkoła, ani znajomi. Eksperci z Telefonu Zaufania pomogą Ci rozwiązać Twój problem, wyjaśnią, co robić, jak się zachować, gdzie znaleźć konkretne wsparcie.

Nie czekaj, nie trać czasu, pomóż sobie – zadzwoń 800 12 12 12.

Pod numer interwencyjny mogą też dzwonić osoby dorosłe, aby zgłosić problemy dzieci lub rażące zaniedbania względem nich.

 

 

 

10.12.2020r. 

 

08.12.2020r.

KREATYWNOŚĆ A SKUTECZNA NAUKA

Z prezentacji dowiecie się: czym jest kreatywność, jakie są sposoby rozwijania kreatywności oraz w jaki  sposób kreatywność pomaga w skutecznej nauce.

KREATYWNOSC_A_SKUTECZNA_NAUKA.pptx

 

07.12.2020 r.

NETYKIETA- CZYLI KILKA SŁÓW O KULTURZE W INTERNECIE 

 

Jeśli chcesz być dobrze traktowany w sieci, i Ty bądź dobry dla innych internautów.

Netykieta._Infografika.pdf

Netykieta-_czyli_o_kulturze_w_internecie_.docx

 

04.11.2020r. 

Napewno wszyscy znacie powyższe logo i wiecie o czym będzie mowa. :) TikTok błyskawicznie zyskał ogromną popularność, a rok 2020 przyniósł splikacji ogrom nowych rejestracji. Nie brakuje jednak komentarzy krytykujących go za kontent oraz bezpieczeństwo danych, a właściwie jego brak. Tym razem będzie mowa o tej drugiej kwestii. 

TikTok gromadzi dokładne informacje o sprzęcie, dane sieciowe, informacje o zainstalowanych aplikacjach, obecności jailbreaka czy lokalizacji. Jakby tego było mało, TikTok zadbał o opcję zdalnej zmiany tego, co będzie gromadził, długo nie korzystał też z https, ale przewidział opcję pobrania archiwum ZIP z zewnętrznego serwera, rozpakowania i uruchomienia znajdującego się tam pliku.

Niektóre Państwa zdecydowały się nawet na odgórny zakaz korzystania z tej aplikacji.

Trudno jest znaleźć w dzisiejszych czasach aplikację, która nie gromadzi danych i nie żąda dostępu do określonych uprawnień. Trzeba jednak wyraźnie podkreślić, że robią to na różną skalę, a w przypadku TikToka okazuje się ona ogromna.

03.12.2020r.

3 GRUDNIA – ŚWIATOWY DZIEŃ OSÓB NIEPEŁNOSPRAWNYCH

Dzień Osób Niepełnosprawnych to święto, które zostało ustanowione w 1992 roku przez Zgromadzenie Ogólne ONZ na zakończenie Dekady Osób Niepełnosprawnych (1983-1992). Dzień miał za zadanie zwrócić uwagę na problemy osób niepełnosprawnych oraz wskazać na potrzebę ich integracji z resztą społeczeństwa.

 

Proszę Was o zapoznanie się z poniższą prezentacją, z ktore dowiecie się między innymi:

Czego potrzebują osoby niepełnosprawne?

Jakie są rodzaje niepełnosprawności?

Jakie są problemy osób niepełnosprawnych?

Jakie są cele Dnia Osób Niepełnosprawnych?

Miedzynarodowy-Dzien-Osob-Niepelnosprawnych-.pdf

TRUDNOŚCI OSÓB NIEPEŁNOSPRAWNYCH

Niepełnosprawność niewątpliwie wiąże się z trudnościami, jednak nie powinna uniemożliwiać samodzielności. Bardzo ważnym zadaniem społeczeństwa jest dołożenie wszelkich starań, aby minimalizować problemy osób niepełnosprawnych, którzy na co dzień najczęściej napotykają na:

Trudności architektoniczne:

• barierki,
• wysokie krawężniki,
• brak podjazdów,
• zbyt wąskie drzwi lub przejścia i za małe pomieszczenia sanitarno-higieniczne,
• niedostosowane windy i niewystarczające komunikaty dźwiękowe czy wizualne.

Ograniczenia w dostępie do informacji:

• wiadomości bez lektora języka migowego,
• informacje nieczytelne,
• przeładowane graficznie strony internetowe,
• zbyt drobna lub niekontrastowa czcionka.

Inne:

• trudności ze znalezieniem pracy,
• stereotypowe postrzeganie (osoba niepełnosprawna jako niezaradna życiowo czy niezdolna do podjęcia pracy).

 

01.12.2020r.

ŚWIATOWY DZIEŃ WALKI Z HIV I AIDS

Globalna solidarność, wspólna odpowiedzialność 

Na świecie żyje blisko 38 mln osób zakażonych HIV. To liczba zbliżona do liczebności populacji Polski. Codziennie około 6 tys. mieszkańców naszego globu zakaża się HIV, a około 4,5 tys. umiera z przyczyn związanych z HIV/AIDS. 

Co roku 1 grudnia świat jednoczy się, aby okazać wsparcie osobom żyjącym z HIV i chorym na AIDS. Symbolem tego dnia jest Czerwona Kokardka, obecna w przestrzeni publicznej, prasie, w Internecie. Każdy, kto solidaryzuje się z osobami zakażonymi HIV i chorymi na AIDS tego dnia przypina Czerwoną Kokardkę. W tym roku hasło Rock Red Ribbon (w wolnym przekładzie przypnij, noś Czerwoną Kokardkę) wzmacnia przekaz, że osoby żyjące z HIV są pełnoprawnymi członkami społeczeństwa, mają prawo do normalnego życia, mogą uczyć się, pracować, żyć w rodzinach, być naszymi sąsiadami, przyjaciółmi. Popularyzując symbol Czerwonej Kokardki podkreślamy jej znaczenie i symbolikę.

Zakażenie HIV nie jest wyrokiem. Dzięki leczeniu antyretrowirusowemu (ARV) i szybkiemu wykryciu wirusa w organizmie można przeżyć długie lata. Wprowadzenie leczenia antyretrowirusowego spowodowało spadek zakaźności, spadek liczby zachorowań na AIDS oraz spadek śmiertelności z powodu AIDS w krajach rozwiniętych.

W zamieszczonym linku znajdziecie bardzo ważne informacje na temat HIV i AIDS:

https://wakelet.com/wake/ubsVC_gKUAoAYsM44ltJt

 

Ze względu na panujacą sytuację spowodowaną COVID- 19 Zachęcam do włączenia się do obchodów Światowego Dnia AIDS w dniu 1 grudnia, poprzez przypięcie do ubrania lub/i udostępnianie poprzez swoje kanały informacyjne (social media) Czerwonej Kokardki – symbolu solidarności z osobami żyjącymi z HIV, chorymi na AIDS i ich rodzinami/osobami bliskimi.

 

30.11.2020r.

 

Pamiętajcie, że NIEZNAJOMOŚĆ PRAWA SZKODZI

Słowa te pomimo upływu wieków są nadal aktualne. Nikogo bowiem przed odpowiedzialnością prawną nie chroni brak wiedzy o obowiązujących przepisach. 

Strażnik miejski, policjant, czy nawet sąd nie odstąpi od wymierzenia kary osobie, tylko dlatego, że twierdzi ona, iż nie wiedziała, że dane zachowanie jest zabronione.

Cały skomplikowany system prawny dzieli się na dziedziny, które regulują poszczególne aspekty życia społecznego.

I tak możemy wyróżnić między innymi:

• PRAWO CYWILNE
• PRAWO KARNE
• PRAWO WYKROCZEŃ
• PRAWO PRACY
• PRAWO MIĘDZYNARODOWE PRYWATNE
• PRAWO KONSTYTUCYJNE
• PRAWO GOSPODARCZE
• PRAWO EUROPEJSKIE

 

PRAWO CYWILNE

to ten rodzaj prawa, który zwany bywa "prawem życia codziennego", reguluje bowiem kwestie, z którymi każdy człowiek ma do czynienia niemal codziennie. 

Mówi nam w jaki sposób zawiera się umowę sprzedaży i jakie są jej konsekwencje, kiedy możemy domagać się odszkodowania za wyrządzoną szkodę, w jakiej formie następuje zawarcie małżeństwa, jakie są wzajemne obowiązki rodziców i dzieci, jakie prawa i obowiązki ma właściciel itd.

Art. 10 § 1 kc "Pełnoletnim jest, kto ukończył lat osiemnaście".

Art. 11 kc "Pełną zdolność do czynności prawnych nabywa się z chwilą uzyskania pełnoletności"

W powyższych przepisach prawo cywilne wprowadza pojęcie tzw. pełnoletności, stanowiąc, iż po ukończeniu 18 roku życia stajemy się "dorośli" i możemy w pełni uczestniczyć w życiu społecznym oraz dokonywać samodzielnie wszystkich czynności prawnych np. zakupić dom lub samochód, zawrzeć związek małżeński.

Przed ukończeniem tego wieku ( ale mając skończone lat trzynaście ) możemy jedynie -jak stanowi art. 20 kodeksu cywilnego - zawierać umowy w "drobnych, bieżących sprawach życia codziennego". 

Oznacza to, że możesz bez zgody rodziców kupić sobie ubranie lub książkę, ale nikt już nie zgodzi się, aby sprzedać Ci samochód czy mieszkanie.

Art. 415 kc

"Kto z winy swojej wyrządził drugiemu szkodę, obowiązany jest do jej naprawienia".

Art. 422 kc

"Za szkodę odpowiedzialny jest nie tylko ten kto ją bezpośrednio wyrządził, lecz także ten, kto inną osobę do wyrządzenia szkody nakłonił albo był jej pomocny, jak również ten, kto świadomie skorzystał z wyrządzonej drugiemu szkody"

Art. 431

"Kto zwierzę chowa albo się nim posługuje, obowiązany jest do naprawienia wyrządzonej przez nie szkody niezależnie od tego, czy było pod jego nadzorem, czy też zabłąkało się lub uciekło (...)".

Powyższe artykuły mówią o zasadzie odpowiedzialności za własne czyny i ich konsekwencje.

Jeżeli np. malując graffiti na murach czyjegoś domu doprowadzisz do zniszczenia ściany, to nie dość, że popełnisz przestępstwo lub wykroczenie, to będziesz jeszcze musiał naprawić wyrządzoną szkodę lub zapłacić za jej usunięcie. Konsekwencje takie spotkają Cię nie tylko wtedy, kiedy sam malowałeś, ale też wtedy, kiedy namówiłeś do tego młodszego kolegę lub pożyczyłeś mu swój sprzęt do malowania.

Szczególną uwagę musisz też zachować, kiedy wyprowadzasz na spacer psa. Nie dość, że musisz pamiętać o smyczy i kagańcu, to jeszcze odpowiedzialny jesteś za wszelkie szkody, które pies może wyrządzić ludziom lub innym zwierzętom.

 

27.11.2020 r.

Papierosy i e- papierosy to fałszywi przyjaciele!

Papierosy i e-papierosy jako „fejk friends”

Prawdziwy przyjaciel, to ktoś, kto motywuje do działania, zawsze możesz na niego liczyć, chce dla ciebie dobrze, wspiera w kryzysowych sytuacjach. Toksyczna przyjaźń ciągnie cię w dół, wyciąga twoją kasę, marnuje twój czas, z pozoru jest sympatycznie, ale ten tzw. przyjaciel jest z tobą tylko dla własnych korzyści, zupełnie jak papieros!

Fejk jest symbolem fałszywego przyjaciela, który w przebiegły sposób manipuluje i niszczy drugą osobę, by osiągnąć swoje cele. Pod maską „fajnego kumpla” kryje się toksyczna osoba, ktoś, kogo należy się wystrzegać. Przyjaźń z Fejkiem – podobnie jak przyjaźń z papierosem lub e-papierosem – powoduje przykre konsekwencje: straty finansowe, spadek kondycji fizycznej, zepsucie relacji z najbliższymi.

 

                                                                    

https://www.youtube.com/watch?v=PShqaLNFK0I

 

Co Cię nie zabije…

Co wiecie o szkodliwości palenia? Myślę, że całkiem sporo. Zadyszka, kaszel palacza, pożółkłe zęby i palce, do tego ryzyko zachorowania na 14 różnych nowotworów. 75% z was wie, co może ich spotkać, ale niewiele sobie z tego robi. Przykre konsekwencje palenia są zbyt odległe w czasie, a perspektywa dwudziestu czy trzydziestu lat, to cała wieczność. Drastyczne zdjęcia spalonych płuc, nowotworów czy miażdżycy umieszczane na paczkach papierosów owszem obrzydzają Was, ale są też uważane za mało wiarygodne i przesadzone, bo nikt nie słyszał, by ktoś miał dziurę w gardle, albo stracił nogę przez palenie. Zresztą i na to jest sposób, by ich nie oglądać wystarczy kupić odpowiednie etui. Z elektrykami jest trochę gorzej. Uważacie vapowanie za mniej groźne od tradycyjnego palenia. Nie ma tutaj ograniczeń w dostępnie, ani odstraszających zdjęć, nie ma też w nich substancji smolistych, a niektóre nie zawierają nawet nikotyny, czy przez to są mniej groźne? Nic bardziej mylnego, e-liquid podgrzamy do temperatury 200 st. powoduje uwalnianie toksycznych i kancerogennych substancji. Do tego trudniej kontrolować ile de facto wypaliliśmy, bo po elektryka sięga się odruchowo, niemal non-stop.

 

Zajrzyj na stronę www.stopfejkfriends.pl i wyrzuć z życia fałszywego przyjaciela!

http://stopfejkfriends.pl/fejk-friend-i-jego-niszczacy-wplyw/

http://stopfejkfriends.pl/o-czym-fejk-ci-nie-powie-czego-nie-pokaze

 

 

23.11.2020r.

Chociaż zainteresowanie czerniakiem rośnie, to świadomość Polaków na jego temat jest wciąż niska. Aby w jeszcze większym stopniu upowszechnić wiedzę o tym nowotworze, Akademia Czerniaka zainaugurowała program profilaktyczno-edukacyjny „Znamię! Znam je?”, który realizowany jest także w Naszej Szkole.  

Zachęcam do obejrzenia filmu edukacyjnego dotyczacego porogramu:

https://www.akademiaczerniaka.pl/akademia-czerniaka/nasze-kampanie/kampania-znamie-znam-je/program-do-szkol/film-edukacyjny-dla-uczniow

PREZENTACJA_CZERNIAK.pptx

ulotka-znamie-znam-je-.pdf

 

20.11.2020 r.

Międzynarodowy Dzień Praw Dziecka

NIE MA LEPSZYCH ANI GORSZYCH DZIECI - MASZ TAKIE SAME PRAWA JAK WSZYSCY

Prawa_Dziecka.pdf

Czy wiesz, że masz prawa zagwarantowane przez Państwo, które są spisane w dokumencie nazwanym Konwencją o prawach dziecka? Jeżeli nie wiedziałeś, przeczytaj uważnie: Konwencja_Prawa_dziecka_Unicef-strony-1-10.pdf

 

17.11.2020 r. 

Jak uczyć się szybko, dobrze i bez wysiłku?

Nauka robienia notatek:

• mieć zawsze najmniej 2 długopisy lub ołówki,
• na kartce papieru marginesy powinny nie zawsze być tylko z boków, ale i z góry i z dołu,
• warto notować na oddzielnych kartkach,
• trzeba koniecznie opracować słowniczek własnych skrótów wyrazów, zanotować je z boku, żeby dokładnie wiedzieć, co oznaczają, a nie domyślać się później,
• pisać czytelnie, wyraźnie, nigdy tzw. maczkiem,
• nie notować wszystkiego, tylko węzłowe zagadnienia,
• próbować uchwycić sens i zapisywać ogólniej, własnymi słowami,
• pytać nauczyciela, gdy coś jest niejasne, niezrozumiałe,
• prosić o mówienie w wolniejszym tempie,
• używać punktów, które następnie wypełnia się treścią,
• nie wpadać w panikę, gdy umknie nam jakieś słowo, można je uzupełnić później,
• można prowadzić dwa zbiory notatek : jeden robiony bezpośrednio w trakcie słuchania i drugi z już uporządkowanymi treściami,
• być spokojnym, rozluźnionym i skoncentrowanym na zadaniu.

Jak powtarzać, żeby zapamiętać?

• żeby dobrze zapamiętać, trzeba najpierw dobrze zrozumieć, o co chodzi,
• powtarzać należy głośno (w korze mózgowej dana informacja zapisuje się dwa razy- kanałem wzrokowym i słuchowym),
• powtarzać należy często,
• ostatnie powtórzenie powinno mieć miejsce nie tuż przed lekcją, a poprzedniego dnia wieczorem (bo organizm śpi, ale mózg w tym czasie pracuje i „ układa sobie ”, porządkuje materiał do zapamiętania),
• warto rymować, co się da,
• uczenie się musi polegać na logicznym, sensownym, rozumowaniem wyszukiwania zależności, mechaniczne „ kucie ” na pamięć jest mało efektywne,
• zapamiętywanie musi przebiegać aktywnie ( notowanie, rysowanie, szkicowanie, malowanie, wycinanie, dotykanie, tłumaczenie komuś – im więcej kanałów informacji tym lepiej ),
• warto stosować metody mnemotechniczne, ułatwiające zapamiętanie treści,
• podczas nauki nie wolno być smutnym, poirytowanym, zestresowanym,  dobry nastrój sprzyja zapamiętywaniu.

NIGDY NIE MÓW: MUSZĘ SIĘ NAUCZYĆ TYCH NUDNYCH BZDUR. POWIEDZ: CHCĘ TO POZNAĆ, TO INTERESUJĄCE – oczywiście, jeśli chcesz się czegoś nauczyć i zapamiętać.

Pisanie wypracowań:

• zacznij pisać co najmniej 2-3 dni przed oddaniem,
• zapisz tytuł, a pod spodem wszystkie nasuwające Ci się na gorąco skojarzenia,
• napisz plan wypracowania z uwzględnieniem zasad konstrukcyjnych, a więc zaplanuj początek, rozwinięcie i zakończenie,
• porozmawiaj z kimś, kogo lubisz i cenisz, o tym, co chcesz napisać i dlaczego,
• nie obrażaj się, jeśli twoje pomysły nie spotkają się natychmiast z aprobatą i uznaniem,
• korzystaj ze słownika ortograficznego, encyklopedii, leksykonów i dodatkowych materiałów mogących wzbogacić Twój tekst,
• nie idź na „łatwiznę”, szanuj swoją pracę i czas nauczyciela,
• pisz swoimi słowami, najpierw na brudno,
• nie nudź, pisz tak, żeby Ciebie samego „wyciągnął” temat,
• pamiętaj, że każde następne zadanie musi logicznie wynikać z poprzedniego : sprawdź cały Twój tekst pod tym kątem,
• nigdy nie zakładaj, że nauczyciel wie z góry, co chcesz powiedzieć, pisz tak zrozumiale, jakby odbiorcą tekstu miała być osoba, ,która nigdy w życiu niebyła na lekcji polskiego,
• stosuj akapity, gdy wyczerpałeś już jakąś myśl i zaczynasz pisać o czymś innym,
• nie używaj słów, których nie rozumiesz,
• nie „ściągaj” cytatów bez podania źródła,
• myśl samodzielnie, nie powtarzaj obiegowych opinii i bądź gotów do obrony swojego stanowiska przy pomocy rzeczowych argumentów (pamiętaj, że zwroty : „bo tak uważam” czy : „mój ojciec jest tego samego zdania, co ja”, to nie są rzeczowe argumenty),
• po napisaniu wypracowania sprawdź je dokładnie i popraw błędy,
• pamiętaj, że „bazgranie” utrudnia nauczycielowi i robi ogólne złe wrażenie.

16.11.2020r.

Międzynarodowy Dzień Tolerancji

Dnia 16.11. na całym świecie obchodzony jest Międzynarodowy Dzień Tolerancji, ustanowiony przez Zgromadzenie Ogólne ONZ 12 grudnia 1995 roku.  To święto ma na celu przypomnieć nam, że każdy człowiek zasługuje na szacunek i akceptację, bez względu na pochodzenie, kulturę, religię oraz wygląd.

„Tolerancja to szacunek, akceptacja i uznanie bogactwa różnorodności kultur na świecie, naszych form wyrazu i sposobów na bycie człowiekiem. Sprzyja jej wiedza, otwartość, komunikowanie się oraz wolność słowa, sumienia i wiary. Tolerancja jest harmonią w różnorodności. To nie tylko moralny obowiązek, ale także prawny i polityczny warunek. Tolerancja – wartość, która czyni możliwym pokój – przyczynia się do zastąpienia kultury wojny kulturą pokoju”.

Artykuł I „Deklaracji Zasad Tolerancji”

Zachęcam Was to obejrzenia poniższej prezentacji, chwili refleksji i odpowiedzenia na pytania w niej się znajdujące.  

https://view.genial.ly/.../interactive-content-dzien...

Co się stanie, kiedy przestaniemy szufladkować ludzi? :

https://youtu.be/N8GExtF8RYI 

 

13.11.2020 r. 

Filmowy weekend- dziś polecam Wam film, bądź jesli wolicie książkę:) "Gwiazd naszych wina", to niezwykła opowieść o młodych ludziach, którzy zamiast zdobywać świat z rówieśnikami, walczą ze śmiertelną chorobą. Przechodzą przyspieszony kurs dorostania, a zmaganie z bólem nauczyło ich pokory. Są pełni emocji... 

Film powstał na podstawie bestsellerowej powieści Johna Greena. 

12.11.2020 r.

W obecnej sytuacji ciężko jest oderwać się od smartfona czy komputera, dlatego też to Wy sami powinniście zadbać o swój komfort, w poniższej grafice przedstawione jest 10 zasad higieny cyfrowej, z którymi warto się zapoznać. 

10.11.2020r.

Jak ochronić mózg w czasie pandemii? I przeżyć czas w domu w zdrowiu psychicznym? 

Przeczytajcie kilka cennych rad Prof. UKSW dr hab.Katarzyny Kucharskiej.

jak_sie_ochronic.pdf

09.11.2020r.

Pstryk i mamy cię!  Kradzież tożsamości w internecie... 

Zanim przydarzy się to tobie przeczytaj opowieści ludzi, którym ukradziono tożsamość i dowiedz się co zrobić by samemu zapobiec podobnym kłopotom.

 https://spidersweb.pl/plus/2020/10/pstryk-i-mamy-cie-jak-kradnie-sie-ludziom-tozsamosc?fbclid=IwAR2mviOCppQYqt5wV8HUYfukY7pi6NrwmPkcEL28P1YR42yy1C9JbfY7s8Y

06.11.2020 r.

Po tygodniu ciężkiej i mam nadzieję sumiennej pracy, w weekend przychodzi czas na chwilę odpoczynku i relaksu :)

Jako chwila odprężenia,  zatrzymania się i przemyśleń nas wartościami w naszym życiu polecam do obejrzenia film: "Cudowny chłopak"-  Stephen Chbosky. Auggie to swoisty symbol, który można streścić w słynnych słowach z Małego księcia: Dobrze widzi się tylko sercem. Najważniejsze jest niewidoczne dla oczu. Bo choć jego oblicze jest oszpecone i brzydkie sprawiając, że traktuje się go jako dziwadło i odmieńca, w środku pozostaje normalnym dzieciakiem. To film, przy którym można po prostu przyjemnie spędzić czas nie mając wygórowanych oczekiwań. Niejedną osobę z pewnością poruszy i rozbawi, a także da wszystkim cenną lekcję.

05.11.2020 r.

Wiem, że obecna sytuacja jest dla większości z was dodatkowym stresem, ale pamiętajcie: ze wszystkim mozna sobie poradzić, nawet z tym wrogiem :) Pamiętajcie także, że bardzo ważne są kontakty rówieśnicze :)

JAK_ZACHOWAC_SPOKOJ_W_CZASIE_NIEPOKOJU.pdf

03.11.2020 r.

Rozpoczynamy kolejny miesiąc nauki, a zarazem kolejny tydzień nauki zdalnej...  Mam nadzieję, że znajdziecie chwilę na przeczytanie dziesiejszej propozycji... Mysle_pozytywnie-Ebook_dla_mlodziezy.pdf

30.10.2020r.

Zarządzanie własnym czasem- Jak działać efektywnie i czuć sie bardziej spełnionym i docenionym?  Zarzadzanie_czasem.pdf

29.10.2020 r. 

Pandemia to bardzo trudny czas niepokoju, niepewności, często samotności. Wiele osób w tym czasie potrzebuje wsparcia. Fundacja Drabina Rozwoju w obliczu epidemii COVID‑19 uruchomiła BEZPŁATNĄ pomoc psychologiczną dla środowiska szkolnego - uczniów, nauczycieli i rodziców.   http://www.drabina.org/

Na profilu Fundacji Drabina Rozwoju w serwisie Facebook https://www.facebook.com/drabina.org/ znajduje się Grupa ZAWSZE JEST JAKIEŚ WYJŚCIE https://www.facebook.com/login/?next=https%3A%2F%2Fwww.facebook.com%2Fgroups%2F2838963179486593%2F 

27.10.2020 r. 

Zachęcam Was do zapoznania się z mojego punktu widzenia, bardzo ważną prezentacją dotyczącą napojów energetycznych, ktore są przez Was zdecydowanie nadużywane. 

ENERGETYKI.prezentacja.pptx

26.10.2020 r. 

W zamieszczonej prezentacji znajdziecie niezbędne informacje na temat e- papierosów, z którymi warto sie zapoznać. 

e-papierosy._prezentacja.pdf

23.10.2020r. 

W zamieszczonym pliku znajdziecie numery pomocowe, zachęcam to zapoznania się :)

infolinie_pomocowe.pdf

Jak efektywnie uczyć sie w domu!? W wolnej chwili polecam przeczytanie artykułu znajdujacego się w podanym linku: https://psychoterapia.plus/jak-efektywnie-uczyc-sie-w-domu-zasady-pomocne-w-czasie-nauki-w-domu/?fbclid=IwAR3nwj_-xeghyOecDSzuU4J-5A3Aut1sLlL1Aiw3SXOiFbKKFeRzrIqV01Y   

22.10.2020 r.

W poniższych plikach znajdziecie kilka cennych wskazówek jak się uczyć :) 

Jak_sie_uczyc_cz1..pdf

jak_sie_uczyc_cz2..pdf

20.10.2020 r.

Cyberprzemoc? Milczenie w tym przypadku nie jest złotem. Osoby mające do czynienia z cyberprzemocą powinny porozmawiać z rodzicami, nauczycielem albo pedagogiem.

Jak korzystać z Internetu i telefonu, żeby nie krzywdzić innych?

• traktować innych z szacunkiem (nie wyzywać, nie obrażać, nie straszyć itp.),
• nie zamieszczać w Internecie materiałów (filmów, zdjęć, tekstów), które mogą kogoś skrzywdzić,
• zawsze pytać o zgodę, jeżeli chcemy komuś zrobić zdjęcie lub nakręcić film z jego udziałem,
• nie rozsyłać za pomocą telefonu komórkowego oraz internetu zdjęć, filmów oraz tekstów, które mogą komuś sprawić przykrość.

 Co robić, będąc świadkiem cyberprzemocy?

• nie przesyłać dalej krzywdzących materiałów, które otrzymujemy w sieci,
• zawsze pomagać kolegom i koleżankom, którzy padli ofiarą cyberprzemocy,
• informować o krzywdzie kolegi lub koleżanki kogoś dorosłego – nauczyciela, pedagoga szkolnego, rodziców,
• polecić ofierze cyberprzemocy kontakt z telefonem 116 111

Co robić będąc ofiarą cyberprzemocy?

• nie odpowiadać na zaczepki w sieci,
• domagać się skasowania filmów i zdjęć nagranych wbrew naszej woli,
• natychmiast szukać pomocy u kogoś dorosłego – nauczyciela, pedagoga szkolnego, rodziców,
• zachowywać dowody cyberprzemocy,
• interweniować u dostawców usług internetowych,
• szukać pomocy w Telefonie Zaufania dla Dzieci i Młodzieży 116 111.

Instytucje zajmujące się problemami przemocy:

• 0-22 668-70-00 Niebieska Linia – telefon zaufania czynny w dni powszednie od 14.00 – 22.00; oferuje pomoc osobom doznającym przemocy, stosującym przemoc i świadkom przemocy,
• www.helpline.org.pl e-mail: helpline@helpline.org.pl, czat ze strony http://helpline.org.pl/, telefon 800 100 100 (od poniedziałku do piątku w godz.12-18),
• www.fdds.pl portal dotyczący problemu krzywdzenia dzieci,
• www.dzieckowsieci.pl strona kampanii społecznej koncentrującej się na ochronie dzieci przed niebezpiecznymi zachowaniami i treściami w Internecie.

 

19.10.2020r. 

Cyberprzemoc określana jest jako współczesny rodzaj przemocy rówieśniczej. Najczęściej kojarzona jest z agresją słowną, ale może przyjmować także bardziej nieoczywiste formy:

• Rozsyłanie kompromitujących materiałów
• Robienie innym zdjęc bez ich zgody
• Włamania na konta pocztowe i konta komunikatorów w celu rozsyłania kompromitujących wiadomości
• Dalsze rozsyłanie otrzymanych danych i wiadomości jako zapisu rozmowy, czy kopii e-maila
• Tworzenie kompromitujących i ośmieszających stron internetowych
• Naruszanie wizerunku
• Obrażanie
• Znieważenie
• Wulgaryzmy
• Pornografia z udziałem małoletnich
• Szantaż

O czym warto pamiętać?

1. Nawet pozornie niewinny żart może być rodzajem cyberprzemocy. Uważajmy na to, co piszemy.
2. Na niektóre formy cyberprzemocy grozi odpowiedzialność karna.
3. Na przemoc nie wolno odpowiadać tym samym. Jeśli czujesz, że sprawa Cię przerasta, skontaktuj się ze specjalistami lub odpowiednimi służbami.
4. Pamiętaj, że w serwisach społecznościowych wszelkie przejawy cyberprzemocy można zgłosić do administratorów (zgłoś nadużycie).
5. Gdy padasz ofiarą cyberprzemocy, zachowaj dowód: zrób zrzut ekranu, zachowaj SMSy lub wiadomości.
6. Jako świadek cyberprzemocy – reaguj i sprzeciwiaj się.

CYBERPRZEMOC.pptx

 

 

PROGRAMY PROFILAKTYCZNE REALIZOWANE W NASZEJ SZKOLE

1. ARS- czyli jak dbać o miłość.

2. Zdrowe piersi są OK!

3. Podstępne WZW

4. Profilaktyka Raka czerniaka 

5. Krajowy Program Zwalczania AIDS i Zapobiegania Zakażeniom HIV 

 

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Informacje dla rodziców

09.04.2021 r.

Projekt „First Front” ma na celu poszerzenie wiedzy dorosłych w zakresie problemów psychicznych, szczególnie wśród młodzieży. Odbywają się  spotkania online, podczas których specjaliści podpowiedzą, jak wesprzeć osoby chore/w potrzebie.

 Na ten moment zaplanowane są cztery prelekcje ze specjalistami. 

13.04.2021 o godzinie 19:00 z lek. Aleksandrą Hajdo-Kołbuc; temat: „Czym jest depresja? Jak przebiega u młodzieży?“.

14.04.2021 o godzinie 19:00 z lek. Aleksandrą Hajdo-Kołbuc; temat: „Cyberświat – Internet, media społecznościowe, grupy dyskusyjne – tolerować czy inwigilować?”.

26.04.2021 o godzinie 18:00 z psycholog Danutą Wieczorkiewicz; temat: „Postawowe informacje na temat depresji“.

10.05.2021 o godzinie 19:00 z lek. med. psychiatrą Ewą Urbanowicz; temat: „Czym jest depresja? Jak ją diagnozować i leczyć?“.

Prelekcje zaplanowane są na 1-2 godziny (w zależności od zaangażowania uczestników, np. poprzez zadawanie pytań). Uczestnictwo jest możliwe tylko po wypełnieniu formularza, ponieważ do rozesłania linku na webinary są niezbędne adresy mailowe.

Formularz zgłoszeniowy: https://docs.google.com/.../1FAIpQLSe9eNy1daE.../viewform...

 

08.04.2021r

Co to jest bunt nastolatka?

Bunt

To, co jeszcze do niedawna udawało się uzgodnić z dzieckiem, a czasem zdecydować w jego imieniu, może teraz przybrać formę nieustannej walki. Nastolatek wydaje się zajęty wyłącznie sobą, skupiony na swoim wyglądzie. Reaguje złością na wszelkie komentarze. Często spędza długie godziny przed lustrem, przesadnie według rodziców, dbając o fryzurę oraz ubiór. Liczą się dla niego głównie firmowe ubrania oraz gadżety typu telefon czy konsole do gier. Bywa też inaczej –  przestaje dbać o siebie, buntuje się przeciwko wszelkim zasadom ustalonym przez rodziców i ogólnie przyjętym konwenansom. Podważa to, co zostało dotychczas ustalone: co jest ważne według dorosłych, jak należy się zachowywać. Nastolatek jest szczególnie wrażliwy na fałsz, hipokryzję, widzi dużo więcej, zwraca uwagę na błędy i słabości dorosłych, często wytykając je, co prowadzi do kłótni.

Nastolatek zamyka się sam w pokoju. Nie chce rozmawiać, czasem tylko coś odburknie. Jego mowa niewerbalna (np.: grymasy na twarzy, przewracanie oczami czy odwracanie głowy) ma pokazać innym, że ma odmienne zdanie niż rozmówca. Znaczenia nabiera grupa rówieśnicza, która teraz często staje się punktem odniesienia określającym granice tego, co powinno się robić, a czego nie. Nastolatek może podejmować eksperymenty z używkami oraz seksualne, a także opuścić się w nauce. Nie myśli o przyszłości – liczy się tu i teraz. Ani o śmiertelności – jego to nie dotyczy. Rodzicom często może się wydawać, że ktoś ukradł im ukochane dziecko i zastąpił je kimś innym.

Jak to wszystko zrozumieć

Okres dojrzewania to czas intensywnych zmian zachodzących w organizmie. Burza hormonów i gwałtowny wzrost sprawiają, że młody człowiek może czuć się zagubiony i obcy we własnym ciele. Warto pamiętać, że chociaż fizycznie może wydawać się dorosły, to pod względem emocjonalnym nadal pozostaje dzieckiem, które potrzebuje wsparcia. Psychologowie uważają, że adolescencja, czyli wiek dojrzewania, to swego rodzaju most pomiędzy dzieciństwem i dorosłością. Ten czas jest potrzebny, żeby dziecko mogło oddzielić się od rodziców i poszukać swojej własnej drogi. Temu służą ataki – im bliższa relacja z rodzicami, tym większy trud, by się uniezależnić. Jest to czas, gdy dziecko będzie sprawdzało to, czego nauczyło się od opiekunów. Nastolatek będzie podejmował różne ryzykowne działania i przeżywał przy tym wiele sprzecznych uczuć. Może atakować rodziców, ale jednocześnie bać się, czy tą złością ich nie zniszczy, albo czy oni surowo go za to nie ukarzą. Może być przerażony przyszłością, choć niekoniecznie o tym powie, a nawet niekoniecznie będzie tego świadomy. Mówi się, że depresja i uczucia jej towarzyszące są poniekąd nieodłącznym elementem tego okresu, choć jest to oczywiście inna depresja niż ta obserwowana u dorosłych.

Być rodzicem, ale jak?

Ze względu na to, że młodzi ludzie różnie przechodzą okres dojrzewania, nie można określić jednego skutecznego sposobu, jak pomóc im oraz sobie w tym czasie. Ważne jest zauważenie zmian, pewna elastyczność i zaufanie polegające na tym, aby pozwolić dzieciom na większą niż dotychczas swobodę i odpowiedzialność za własne sprawy. Warto być z dzieckiem na dobre i na złe. Raczej nie należy natomiast w każdej sytuacji wyrażać własnej opinii na dany temat, oceniać czy doradzać, co nie oznacza, że nie wolno mieć swojego zdania. Dobrze jest być cierpliwym, czekać, aż otworzy się „okno dialogu”, zatrzymać się wtedy, poświęcić czas na tyle, na ile to możliwe, a jeśli w tym momencie okoliczności nie pozwalają na spokojną rozmowę, to zaproponować inny termin. Ważnym i trudnym obszarem jest ten związany z wyrażaniem agresji. Jeśli chodzi o płeć, to zazwyczaj dziewczynki bardziej ścierają się z matkami, a chłopcy z ojcami, poprzez te potyczki budując swoją tożsamość. Osobnym tematem jest pojawiająca się na nowo seksualność, która zarówno w dziecku, jak i rodzicach budzi często wiele lęku. Warto sięgnąć wtedy po materiały edukacyjne, zasygnalizować młodemu człowiekowi, że jest się gotowym na taką rozmowę, znaleźć czas. Dobrze jeśli nie jest to pierwsza rozmowa z dzieckiem na ten temat, ale pewnego rodzaju kontynuacja wcześniejszych rozmów.

Warto, aby rodzice lub opiekunowie dawali sobie nawzajem wsparcie w tym okresie. Dobrze jest starać się zaakceptować pojawiające się trudne uczucia, zarówno nastolatka, jak i własne –  złość, zazdrość, smutek, ale też lęk o przyszłość dziecka. Nie należy natomiast wtajemniczać nastolatka zanadto w swoje kłopoty zawodowe czy problemy w związku.

Ale właściwie po co to wszystko?

Dojrzewanie to tylko pewien okres w rozwoju człowieka, ale potrzebny okres. Niedojrzałość i bunt w okresie dorastania pomogą dziecku stać się prawdziwie dojrzałą osobą. Przedwcześnie dorosłe dzieci, które zostały zmuszone przez okoliczności rodzinne do wzięcia na siebie zbyt dużej jak na swój wiek odpowiedzialności, są dorosłe tylko pozornie. W związku z tym, że nie mogły rozpoznać siebie w kontakcie z innymi i nie miały obok siebie nikogo, kto mógłby pomóc im nauczyć się siebie, często przez całe późniejsze życie próbują dopasować się do potrzeb i oczekiwań innych ludzi.

11.02.2021 r.

 

09.02.2021 r.

Konferencja online z okazji Dnia Bezpiecznego Internetu 2021
9.02.2021 godz. 17.00-20.30
 
Transmisja na stronie dbi.pl oraz profilach w serwisach Facebook i YouTube (bez konieczności wcześniejszej rejestracji)

!!!! W dniu konferencji (tj. 9 lutego br.) na niniejszej podstronie pojawi się po wydarzeniu generator zaświadczeń (imiennych - poświadczających o udziale w wydarzeniu). !!!

PROGRAM

Prowadzenie: Justyna Suchecka
 17.05 - 17.25 Powitanie
 17.25 - 17.40 Anna Rywczyńska, NASK, Szymon Wójcik, FDDS - Dzień Bezpiecznego Internetu w Polsce i na świecie 
 17.40 - 18.05 Co gry robią dzieciom? - dr Tomasz Rożek, blog “Nauka - to lubię”,
 18.05 - 18.30 Dzieci, rodzice i ekrany w czasie pandemii - Agnieszka Stążka-Gawrysiak, blog “DyleMatki”
18.30 - 18.55 Samodzielnie, nie znaczy dobrowolnie – treści internetowe wytworzone przez młodzież - Martyna Różycka, NASK - 
18.55 - 19.20 Ta dzisiejsza młodzież, czyli dlaczego warto rozmawiać o Discordzie i TikToku?
 - dr Karol Jachymek, SWPS - 
19.20 - 19.40 Moc sojuszników przeciwko homofobicznej przemocy rówieśniczej - Łukasz Wojtasik, FDDS
19.40 - 20.00 Psychologiczne i społeczne konsekwencje izolacji społecznej oraz edukacji zdalnej u dzieci, młodzieży i ich rodzin - Aleksandra Hapcar, psychoterapeutka
20.00 - 20.30 Recital jazzowy online. Zespół w składzie:

• Agnieszka Wilczyńska - wokal
• Robert Majewski - trąbka
• Bogdan Hołownia - piano
• Wojciech Pulcyn - kontrabas

20.05 - 20.35 Równoległe czaty live z prelegentami na stronie dbi.pl. Możliwość zadawania pytań i dyskusji ze wszystkimi prezentującymi
 
W trakcie konferencji będziemy mieli również przyjemność łączenia się z ekspertami i specjalnymi gośćmi, m.in.:
 - Marta Wojtas, FDDS, Poradnia psychologiczna "Dziecko w sieci"
- Marta Łuczyńska, Fundacja Szkoła z Klasą, Projekt "Asy Internetu"
- Projekt "Przystań w sieci", Facebook Polska
- Uczeń ze szkoły, w której działa Samsung EduLab
- Uczniowie aktywni w Kongresie Młodych Internautów

 

18.12.20200r.

 

https://fb.me/e/CPA4jo9a

 

17.12.2020r. 

Czy wiesz co pije Twoje dziecko? 

Napoje energetyczne: 

e-ulotka_napoje_energetyczne.pdf

 

15.11.2020r.

„Szkodliwe treści w internecie. Nie akceptuję, reaguję!”

Młodym ludziom bardzo łatwo zetknąć się w sieci się z materiałami, które mają na nich szkodliwy wpływ i mogą zostawić ślad na ich psychice i więziach społecznych. O czym mowa? Chociażby o pornografii, filmach zachęcających do wulgarnych zachowań, poradach podszytych fałszywą troską, czy treściach, które namawiają do samookaleczania, a nawet samobójstw.

Internet ma mnóstwo zalet. Jest narzędziem wspierającym w nauce, w nawiązywaniu relacji z rówieśnikami, w ciekawym spędzaniu czasu. Aby dzieciaki mogły z pełni korzystać z jego potencjału, my – dorośli powinniśmy zadbać o ich bezpieczeństwo w sieci. Jak to zrobić?

Aby odpowiedzieć na to i inne pytania zachęcamy Was do zapoznania się z poradnikiem dla rodziców „Szkodliwe treści w internecie. Nie akceptuję, reaguję!”, który został opracowany wspólnie przez Ministerstwo Cyfryzacji i Akademię NASK w ramach kampanii „Nie zagub dziecka w sieci”   Szkodliwe_tresci_w_internecie_Nie_akceptuje__reaguje_-_poradnik_dla_rodzicow.pdf

11.12.2020r.

Pod numer interwencyjny mogą też dzwonić osoby dorosłe, aby zgłosić problemy dzieci lub rażące zaniedbania względem nich.

 

10.12.2020r.

07.12.2020r.

 

KONTAKT RODZICÓW Z DORASTAJĄCĄ MŁODZIEŻĄ cz.1


Wychowanie nastolatka to trudne wyzwanie dla większości rodziców. Z roku na rok pojawiają się nowe, coraz poważniejsze problemy. Od kilku lat obserwuje się w tej grupie niepokojące zjawisko stałego pogarszania się wyników w nauce. Wstrząsające są dane statystyczne na temat narkomanii, przestępczości. Co jest tego przyczyną? Może ich być wiele, ale niewątpliwie jedną z nich, a może i najważniejszą jest to, że rodzice zazwyczaj nie wiedzą, jak traktować swoje nastoletnie dzieci. Chociaż większość rodziców naprawdę kocha swoje dzieci, to jednak nie wiedzą oni, jak przekazać tę miłość nastolatkom, aby czuły się kochane i akceptowane, „ a jedynie atmosfera miłości od dzieciństwa poprzez okres młodości zapewnia prawidłowe kształtowanie się ludzkiej dojrzałości. Osoba ludzka udoskonala się tylko przez miłość, tylko tą drogą przyswaja sobie ludzkie wartości...”

Okres dojrzewania

Nastolatki to jeszcze ciągle dzieci w okresie przejściowym. Jeszcze nie są dorosłymi ludźmi. Nadal mają potrzeby, również emocjonalne, typowe dla dzieci. Jednym z błędów jaki rodzice, nauczyciele i wychowawcy najczęściej popełniają w stosunku do młodzieży, jest traktowanie nastolatków jak osób co prawda młodych, ale już dorosłych. Wiele osób, od których nastolatki są zależne, nie dostrzega ich dziecięcej potrzeby miłości i akceptacji. Nastolatki pragną również być dla kogoś ważne, chcą wiedzieć, że komuś na nich naprawdę zależy.
Obecnie zbyt dużo nastoletnich dzieci nie ma tej pewności. W rezultacie borykają się z poczuciem baznadziei i bezradności, tracą poczucie własnej wartości, zaczynają uważać się za kogoś gorszego.
Współczesna młodzież często jest określana mianem „pokolenia apatycznego”. Ale ta apatia to pozory, zewnętrzna warstwa. Pod nią kryje się gniew i zagubienie. Dlaczego? Ponieważ bardzo dużo nastolatków postrzega siebie w negatywny sposób. Sądzą, że nikt ich nie docenia i czują się bezwartościowe. Taki wizerunek własnej osoby jest rezultatem przeświadczenia dziecka, że nikt naprawdę go nie kocha i że nie jest nikomu potrzebne.
Ta apatia może mieć różne konsekwencje. Jedne z najgroźniejszych to depresja i bunt przeciwko autorytetom. Współczesna młodzież jest krytycznie nastawiona wobec norm i wzorów starszych. Krytycznie odnosi się do przestarzałych poglądów dorosłych, dostrzega rozbieżność między zalecanymi młodym hasłami wychowawczymi, a złym postępowaniem dorosłych. Dostrzega brak zgodności między głoszonymi zasadami a ich realizacją.
Młodzież ma zastrzeżenia do metod wychowawczych stosowanych przez rodziców, uważając je za niesłuszne lub niedostosowane do niej. Dorastająca młodzież buntuje się wtedy, gdy uważa, że kara jest niezasłużona lub sposób karania jest podobny do tego, jaki stosowano w dzieciństwie. Często przesadnie krytyczna postawa młodzieży, między innymi wobec rodziców jest przyczyną częstych konfliktów. Z kolei rodzice przeżywają to, że mimo poświęcenia z ich strony są krytykowania przez dzieci. Młodzież zarzuca rodzicom, że nie rozumieją problemów młodzieży i nie ustosunkowują się z życzliwością do jej trudności. Rodzice nie patrzą na problemy młodych ich oczyma, lecz raczej oczyma swej własnej młodości, kiedy to warunki życia były inne. Młodzież traci zaufanie do dorosłych. W dziedzinie emocjonalnej następuje w tym okresie zachwianie równowagi, nastroje się zmieniają, młodzież jest przewrażliwiona i nieopanowana. Na skutek przeżywanych konfliktów dorastający stają się zbyt intrawertywni i nieufni wobec innych osób. Młodzież dąży do zwrócenia na siebie uwagi, używa różnych sposobów, by pozyskać uczucie i wzbudzić zainteresowanie sobą.
Apatyczne nastolatki stają się łatwym łupem ludzi pozbawionych skrupułów, którzy wykorzystują młodzież do własnych celów. Podatni są na wpływy osób, które łatwo podporządkowują sobie słabszych.
Ze spostrzeżeń psychologów wynika, że okres dorastania jest dla dorastającego sytuacją trudną i na ogół niebezpieczną wychowawczo. Młodzież przeżywa wtedy stan frustracji czy nawet stresu, zaczyna przejawiać silnie zaznaczającą się potrzebę samodzielności myślenia i działania, osiągnięcia powodzenia, zdobycia sympatii, miłości i szczęścia.
Realizację przejawiających się dążeń uniemożliwia jej lub utrudnia otoczenie, do którego między innymi należy rodzina. Nie tylko istnienie przeszkód w realizacji dążeń młodzieży, ale równie, jak wspomniałam już wcześniej - błędy wychowawcze rodziców przyczyniają się do negatywnych przeżyć i ujemnych skutków.
W okresie rozwojowym należy poświęcić młodzieży więcej czasu i uwagi, okazywać serdeczność i żywe zainteresowanie jej sprawami, kierować nią świadomie i dyskretnie. Trzeba dołożyć wszelkich starań, by w domu rodzinnym stworzyć spokojną, ciepłą atmosferę, która by gwarantowała nie tylko harmonijny i bliski kontakt, ale dobre stosunki i prawidłowe zachowanie młodzieży w domu.

Wpływ domu

W dzisiejszych czasach rola rodziców nastolatka jest rzeczywiście trudna. Wynika to między innymi stąd, że przeciętny nastolatek większość czasu spędza poza domem, pozostając pod wpływem różnych osób - nauczycieli, rówieśników, czy sąsiadów, ale przede wszystkim mediów - głównie telewizji. Rodzice czują się w tej sytuacji bezradni. Sądzą, że bez względu na to, jak będą dobrze wykonywać swoje obowiązki i tak maja niewielki wpływ na swoje dzieci. Prawda wygląda jednak inaczej. Rezultaty wielu badań dowodzą, że dom rodzinny nadal ma decydujące znaczenie w procesie kształtowania osobowości i postaw dzieci. To właśnie od atmosfery i stosunków panujących w domu najbardziej zależy poczucie szczęścia i bezpieczeństwo dorastającego nastolatka, jego emocjonalna stabilność i pewność siebie oraz sposób reagowania na nowe lub zaskakujące sytuacje. Wpływ domu na dorastającą młodzież jest znacznie silniejszy niż jakichkolwiek innych środowisk.
Niewielu młodych ludzi w wieku dojrzewania czuje miłość i akceptację tak, jak tego potrzebują. Rodzice zwykle głęboko kochają swoje dzieci i sądzą, że one o tym wiedzą. W tym tkwi błąd! Nie potrafią bowiem przekazać dorastającym dzieciom swojej miłości. Dzieje się tak po prostu dlatego, że nie wiedzą, jak to robić.
Dziecko mając dobrą głęboką więź z osobą dorosłą, gdy wie, że jest kochane i jest ktoś, kto w niego wierzy odnosi pozytywne efekty w edukacji, nie tylko szkolnej. Konieczna jest więź miłości, aby dzieci mogły odczuć, że są kochane oraz żeby mogły zapamiętać i przyjąć to, co im się przekazuje - rady rodziców, ostrzeżenia, wskazówki.

Bezwarunkowa miłość

Podstawą silnego związku z nastolatkiem jest bezwarunkowa miłość. Tylko ona może zapobiec wystąpieniu takich problemów, jak niechęć, uraza, poczucie winy, strach lub brak poczucia bezpieczeństwa wynikający z przeświadczenia, że jest się kimś niechcianym. Tylko wtedy, gdy nasze relacje z dzieckiem budujemy na bezwarunkowej miłości, możemy być pewni, że dobrze wywiązujemy się ze swej rodzicielskiej roli. Bez tej podstawy nie jest możliwe zrozumienie młodego człowieka, kierowanie nim i kształtowanie jego zachowania.
Jeśli kochamy nastolatka tylko wtedy, gdy jest miły (miłość warunkowa) i tylko wówczas okazujemy mu miłość, to on nie będzie czuł się prawdziwie i szczerze kochany. Taka sytuacja odbierze mu pewność siebie, obniży jego samoocenę i w konsekwencji uniemożliwi rozwinięcie dojrzałych zachowań.
Jeżeli bezwarunkowo kochamy nastolatka, będzie on z siebie zadowolony. Będzie w stanie panować nad swoimi pragnieniami i w rezultacie nauczy się kontrolować swoje zachowanie w trudnym okresie wchodzenia w dorosłość.

 

Chciałabym pokazać 6 kroków - jak budować więź emocjonalną, która prowadzi do zaangażowania twórczego, wzrostu a nie buntu.
1. Afirmacja – pozytywnie potwierdzać uczucia dziecka, być autentycznym, potwierdzać sposób odczuwania drugiej osoby.
• dziecko chce przebywać z osobą, która potwierdza jego odczuwanie,
• nie radzić – dorośli często mają gotową odpowiedź na każdą sytuację trudną, pewna odpowiedź nie buduje więzi,
2. Akceptacja – bez warunków wstępnych. W niej dziecko znajduje poczucie bezpieczeństwa. Dzieci myślą, że są bardziej akceptowane, gdy odnoszą dobre wyniki. Dzieci należy akceptować za to kim są, a nie za to co robią. Jeśli są akceptowane i tak się czują, wówczas ma to wpływ na to co robią i jak robią.
3. Docenianie – kiedy wyrażamy afirmację pomagamy dziecku znaleźć autentyczność, akceptację – poczucie bezpieczeństwa. Natomiast, docenianie daje poznanie znaczenia, „ja coś znaczę”. Docenianie jest bardzo ważne zwłaszcza w okresie dojrzewania.
Docenianie, wdzięczność za to co dziecko robi, wtedy widzi ono, że to co robi ma sens. Należy doceniać dzieci, gdy radzą sobie dobrze. Im częściej dostrzega się sukcesy dziecka, tym coraz mniej dokonuje złych wyborów – nie ma wtedy dyscyplinowania.
4. Dostępność – być dostępnym, to znaczy mówić dziecku, że jest ważne. Wtedy tak dziecko rozumie miłość. Miłość dla dziecka to CZAS, tego trochę starszego też.
Gdy ktoś nie ma dla nas czasu, my wyciągamy wniosek, że jesteśmy dla kogoś nieważni. U dzieci ten proces jest dziesięciokrotnie silniejszy. Jeśli będąc zajęci pozwolimy, by dziecko do nas podeszło i po cichu o coś zapytało – może sobie pomyśleć jestem ważniejszy niż inni lub inne sprawy.
5. Współodczuwanie – jeśli dzieci nie doświadczą tego, że są emocjonalnie rozumiane przez rodziców, zwracają się do rówieśników po emocjonalne wsparcie. Nastolatki pragną być kochane, natomiast komunikowanie dzieciom uczuć mówi im, że są kochane. Młodzież potrzebuje kontaktu, tego fizycznego również – dotknięcie, przytulenie, objęcie, pocałunek.
6. Gotowość do rozliczenia – zawsze trzeba określić dzieciom pewne konieczne granice, w ten sposób czynimy je gotowymi do rozliczenia. Odczuwają one, że powierzamy im odpowiedzialność.

Budowanie więzi to radosny trud. Jeśli ja dziś znajdę czas dla dziecka, ono później dla mnie znajdzie czas. Gdy ja będę chciał je dziś posłuchać, później i ono będzie chciało mnie słuchać. Jeśli pokażę mu, że troszczę się o nie i ono zatroszczy się o mnie, Gdy ja wyjdę do dzieci i one wyjdą do mnie. Tak naprawdę każdy z nas chce takiego spotkania, ale potrzeba wysiłku , by się spotkać.

źródło:  szkolnictwo.pl

03.12.2020r.

TikTok co to w ogóle jest?

 

W zamieszczonym linku znajdziecie Państwo szczegółowy przewodnik o aplikacji TikTok:

https://zuch.media/tiktok-co-to-jest-przewodnik-dla-rodzicow/

 

 

 

01.12.2020r.

ŚWIATOWY DZIEŃ WALKI Z HIV I AIDS

Globalna solidarność, wspólna odpowiedzialność 

 

W poniższym linku zostawiam Państwu bardzo ważne informacje:

https://wakelet.com/wake/DQvSejrjQO1FYDO8wnCY6

30.11.2020r.

Chociaż zainteresowanie czerniakiem rośnie, to świadomość Polaków na jego temat jest wciąż niska. Aby w jeszcze większym stopniu upowszechnić wiedzę o tym nowotworze, Akademia Czerniaka zainaugurowała program profilaktyczno-edukacyjny „Znamię! Znam je?”, który realizowany jest także w Naszej Szkole.  

Zachęcam Państwa do zapoznania się z poniższymi plikami. 

PREZENTACJA_CZERNIAK.pptx

ulotka-znamie-znam-je-.pdf

27.11.2020r.

RODZICU! Co zrobić gdy masz problemy z Twoim kochanym nastolatkiem?  Dla_rodzicow._.docx

20.11.2020 r.

Rola rodziny i osób bliskich w promocji zdrowia psychicznego i w zapobieganiu zachowaniom autodestrukcyjnym u młodzieży.

rola-rodziny-i-osob-bliskich-pdr.pdf

19.11.2020r.

19.11.2020 r. Międzynarodowy Dzień Zapobiegania Przemocy Wobec Dzieci. 

Przemoc doznawana w dzieciństwie rzutuje na dalsze życie. Skutkiem mogą być zaburzenia osobowości, trudności w budowaniu relacji z ludźmi, powielanie złych schematów w przyszłości.

http://kopd.pl/aktualnosci/nie-pozwol-aby-narodzily-sie-w-nim-demony/

16.11.2020 r.

Międzynarodowy Dzień Tolerancji

Zachęcam do obejrzenia zapisu eksperymentu społecznego - przez jeden dzień uchodźcy, gej, muzułmanin i Żyd piekli polski chleb powszedni w jednej z osiedlowych piekarni. Następnie ludzie, którzy normalnie kupują tam chleb zostali zaproszeni na zaplecze, żeby spróbować, jak on smakuje. Czy jego smak się zmienił, przez to, że upiekł go ktoś inny niż zwykle? Oto co się wydarzyło w piekarni.  https://youtu.be/t4nY824m-Qk

 

12.11.2020 r. 

Bardzo ważne jest, abyście Państwo w tym trudnym czasie wspierali i motywowali swoje dzieci do podejmowania działań. Zostawiam Państwu prezentację, która wyjasni jak możemy tego dokonać. 

Motywacja_dziecka_-_jak_wspierac.pdf

10.11.2020r. 

Polecam Państwu stronę na facebooku Wychowanie w szacunku, organizuje ciekawe konferencje. Najbliższa w grudniu będzie w temacie nastolatków.

https://www.facebook.com/Wychowanie-w-szacunku-1785806998307612/

09.11.2020r.

Jak_radzic_sobie_ze_stresem_podczas_pandemii_koronawirusa.pdf

06.11.2020r.

Jak rodzice mogą wspierać nastolatka w trudnych chwilach...

http://www.poradniamielec.pl/test/

 

03.11.2020 r.

Jak_pomoc_dziecku_radzic_sobie_z_emocjami.pdf

30.10.2020 r. 

Dopalacze-_informacje_dla_rodzicow....pdf

29.10.2020 r. 

algorytm_postepowania.pdf - samookaleczenia dziecka 

27.10.2020 r.

e-ulotka_napoje_energetyczne.pdf

26.10.2020 r.

e_papieros_czym_jest_dla_mlodziezy.pdf 

23.10.2020r. 

W zamieszczonym pliku znajdziecie Pańswto numery pomocowe: dla dzieci i młodziezy, dla dorosłych, dla uzaleznionych, dla osoób doświadczających przemocy, dla osoób po stracie, w sprawie koronawirusa, dla seniorów. 

 infolinie_pomocowe.pdf

22.10.2020 r. 

Kwarantanna z nastolatkiem w domu? To nic strasznego :) Dajmy sie luibić jako rodzice, a reszta pójdzie sama!

kwarantanna_z_nastolatkiem.pdf

20.10.2020r. 

Zachęcam Państwa do zapoznania się z poniższą broszurą, znajduja sie tam informacje na temat: 

- nadużywania internetu;                                                                                                                                                                  - sekstingu;                                                                                                                                                                                        - szkodliwych treści;                                                                                                                                                                          - cyberprzemocy- jako przemocy rówiesniczej;                                                                                                                                - bezpieczeństwa w serwisach społecznościowych;                                                                                                                        - niebezpieczne kontakty.

cyberprzemoc._Broszura_informacyjna_dla_rodzicow.pdf

19.10.2020r.

Co zrobić, gdy Twoje dziecko doświadczy cyberprzemocy?

1. Udziel mu osobistego wsparcia, porozmawiaj, zapewnij dużo uwagi.
2. Zabezpiecz wszystkie dowody cyberprzemocy.
3. Zwróć się do administratora serwisu/strony z prośbą o usunięcie nienawistnych treści i zablokowanie osoby atakującej. Większość serwisów oferuje specjalny formularz.
4. Jeśli możesz porozmawiać ze sprawcą lub jego rodzicami, żądaj od niego zakończenia przemocy i usunięcia z sieci wszystkich jej śladów.
5. Poinformuj o tej sytuacji szkołę, wychowawcę i współpracujcie.
6. Jeśli popełniono przestępstwo, poinformuj o nim policję.
7. Jeśli masz pytania, dzwoń pod numer 800 100 100 – to telefon dla rodziców i nauczycieli w sprawie bezpieczeństwa w sieci.
8. Powiedz swojemu dziecku o telefonie zaufania dla dzieci i młodzieży 116 111.

 

Informacje dla nauczycieli 

Projekt „First Front” ma na celu poszerzenie wiedzy dorosłych w zakresie problemów psychicznych, szczególnie wśród młodzieży. Odbywają się  spotkania online, podczas których specjaliści podpowiedzą, jak wesprzeć osoby chore/w potrzebie.

 Na ten moment zaplanowane są cztery prelekcje ze specjalistami. 

13.04.2021 o godzinie 19:00 z lek. Aleksandrą Hajdo-Kołbuc; temat: „Czym jest depresja? Jak przebiega u młodzieży?“.

14.04.2021 o godzinie 19:00 z lek. Aleksandrą Hajdo-Kołbuc; temat: „Cyberświat – Internet, media społecznościowe, grupy dyskusyjne – tolerować czy inwigilować?”.

26.04.2021 o godzinie 18:00 z psycholog Danutą Wieczorkiewicz; temat: „Postawowe informacje na temat depresji“.

10.05.2021 o godzinie 19:00 z lek. med. psychiatrą Ewą Urbanowicz; temat: „Czym jest depresja? Jak ją diagnozować i leczyć?“.

Prelekcje zaplanowane są na 1-2 godziny (w zależności od zaangażowania uczestników, np. poprzez zadawanie pytań). Uczestnictwo jest możliwe tylko po wypełnieniu formularza, ponieważ do rozesłania linku na webinary są niezbędne adresy mailowe.

Formularz zgłoszeniowy: https://docs.google.com/.../1FAIpQLSe9eNy1daE.../viewform...

 

 

 

Poradnik_dla_nauczycieli_i_dyrektorow_szkol.pdf

Konferencja online z okazji Dnia Bezpiecznego Internetu 2021
9.02.2021 godz. 17.00-20.30
 
Transmisja na stronie dbi.pl oraz profilach w serwisach Facebook i YouTube (bez konieczności wcześniejszej rejestracji)

!!!! W dniu konferencji (tj. 9 lutego br.) na niniejszej podstronie pojawi się po wydarzeniu generator zaświadczeń (imiennych - poświadczających o udziale w wydarzeniu). !!!

PROGRAM

Prowadzenie: Justyna Suchecka
 17.05 - 17.25 Powitanie
 17.25 - 17.40 Anna Rywczyńska, NASK, Szymon Wójcik, FDDS - Dzień Bezpiecznego Internetu w Polsce i na świecie 
 17.40 - 18.05 Co gry robią dzieciom? - dr Tomasz Rożek, blog “Nauka - to lubię”,
 18.05 - 18.30 Dzieci, rodzice i ekrany w czasie pandemii - Agnieszka Stążka-Gawrysiak, blog “DyleMatki”
18.30 - 18.55 Samodzielnie, nie znaczy dobrowolnie – treści internetowe wytworzone przez młodzież - Martyna Różycka, NASK - 
18.55 - 19.20 Ta dzisiejsza młodzież, czyli dlaczego warto rozmawiać o Discordzie i TikToku?
 - dr Karol Jachymek, SWPS - 
19.20 - 19.40 Moc sojuszników przeciwko homofobicznej przemocy rówieśniczej - Łukasz Wojtasik, FDDS
19.40 - 20.00 Psychologiczne i społeczne konsekwencje izolacji społecznej oraz edukacji zdalnej u dzieci, młodzieży i ich rodzin - Aleksandra Hapcar, psychoterapeutka
20.00 - 20.30 Recital jazzowy online. Zespół w składzie:

• Agnieszka Wilczyńska - wokal
• Robert Majewski - trąbka
• Bogdan Hołownia - piano
• Wojciech Pulcyn - kontrabas

20.05 - 20.35 Równoległe czaty live z prelegentami na stronie dbi.pl. Możliwość zadawania pytań i dyskusji ze wszystkimi prezentującymi
 
W trakcie konferencji będziemy mieli również przyjemność łączenia się z ekspertami i specjalnymi gośćmi, m.in.:
 - Marta Wojtas, FDDS, Poradnia psychologiczna "Dziecko w sieci"
- Marta Łuczyńska, Fundacja Szkoła z Klasą, Projekt "Asy Internetu"
- Projekt "Przystań w sieci", Facebook Polska
- Uczeń ze szkoły, w której działa Samsung EduLab
- Uczniowie aktywni w Kongresie Młodych Internautów

 

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

https://forumprzeciwdepresji.pl/2443/nastoletnia-depresja-czy-mozemy-jej-zapobiegac

 

Miedzynarodowy-Dzien-Osob-Niepelnosprawnych-.pdf  prezentacja dotycząca Międzynarodowego Dnia osób niepełnosprawnych. 3 grudnia. 

file:///C:/Users/Asus/Downloads/Porada%20dot.%20TikTok.pdf

 

Jak skutecznie wykorzystać technologie informacyjno - komunikacyjne w edukacji uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi  tik.pdf

 W załączonym pliku znajdują się filmiki jako inspiracje do dyskusji na lekcjach wychowawczych. Filmiki_do_lekcji_wych-dyskusje.docx

Wszystko co powinniśmy wiedzieć o Pomocy Psychologiczno Pedagogicznej. Pomoc_Psychologiczno_Pedaogiczna.pdf

algorytm_postepowania.pdf - samookaleczenia ucznia

Jak pomóc uczniowi z dysleksją? Wskazowki_dla_nauczycieli.docx

e_papieros_czym_jest_dla_mlodziezy.pdf 

infolinie_pomocowe.pdf

Propozycje zajęć profilaktycznych kształtujących codzienne zachowania prozdrowotne młodzieży. scenariusze_zajec.pdf

1-jak-zapewnic-uczniom-bezpieczenstwo-w-internecie-poradnik-dla-nauczycieli.pdf